رصد خبر | فرماندار تهران بحث رد صلاحیت داوطلبان نامزدی انتخابات مجلس شورای اسلامی را در هیات‌های اجرایی رد می‌کند و می‌گوید: هیات‌های اجرایی ردصلاحیت نمی‌کنند بلکه عنوان می‌کنند که صلاحیت داوطلب را احراز نکردیم. به اعتقاد او افرادی که ادعای رد صلاحیت دارند می‌خواهند دیده شوند.
مشروح گفت‌و‌گوی احمد قیومی، فرماندار تهران را می‌خوانید.
با توجه به فرآیندی که طی شده‌است، روند انتخابات پیش‌رو را تشریح کنید.
انتخابات دوازدهمین مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان ۱۱اسفند برگزار می‌شود. حوزه انتخابی تهران هم تقریبا یک حوزه انتخابی خاص است و اگر از نظر تعداد داوطلبانی را که برای حضور در رقابت‌های انتخاباتی از این حوزه ثبت‌نام کرده‌اند بخواهیم با داوطلبان کل کشور مقایسه کنیم، نسبت تهران، نزدیک به یک‌پنجم کل کشور است و درهر انتخابات مجلس شورای اسلامی، ۳۰ نماینده خود را در معرض ارزیابی و انتخاب قرار می‌دهند به‌علاوه اینکه ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس نیز مشمول حوزه انتخابی تهران هستند. این حوزه در بخش نمایندگان اقلیت‌های مذهبی وسیع‌تر است و محدود به تهران و این چند شهرستان نیست و فرمانداری دیگر استان‌ها رادراینجا درگیر می‌کند ولی حوزه انتخابیه متعلق به تهران است و طبیعتا هیأت اجرایی آنها در تهران است. اقلیت‌های مذهبی دارای چهار نماینده زرتشتیان، کلیمیان، مسیحیان ارامنه شمال ایران و مسیحیان آشوری کلدانی هستند که هریک از این اقلیت‌ها یک نماینده در مجلس شورای اسلامی دارند و در این دوره ۲۸نفر داوطلب حضور در بخش اقلیت‌های دینی شدند که برای هرکدام از آنها یک هیات اجرایی تشکیل می‌شود.
ترکیب سنی جوانی هم وارد این عرصه شدند.
بله، ترکیب سنی شرکت‌کنندگان در انتخابات پیش‌روی مجلس شورای اسلامی نیز جالب بود و سن اکثر داوطلبان بین ۳۵ تا ۵۰ سال بود. در سنین ۳۵ تا ۴۰ سال، ۹۶۶ نفر، بین ۴۰ تا ۴۵ سال ۱۲۲۷ نفر و بین ۴۵ تا ۵۰ سال، ۹۶۲ نفر ثبت‌نامی داشتیم که جمع اینها بیش از نیمی از کل را تشکیل می‌دهد و نزدیک به ۶۵ درصد از کل ثبت‌نام‌کنندگان در بازه سنی ۳۵ تا ۵۰ سال بوده و بیشترین آنها در بازه سنی ۴۰ تا ۴۵ سال هستند. این آمار نشان می‌دهد که جوانان داوطلب نمایندگی شده و خود را در معرض رای مردم شهرشان قرار داده‌اند که این نکته بسیار حائزاهمیت و قابل‌تحلیل است و حکایت از این دارد که نگاه به انتخابات جوانانه، بانشاط و امیدوارانه است. درخصوص شرایط تحصیلی داوطلبان هم اکثریت داوطلبان که تعداد آنها ۴۲۷۱ نفر می‌شود، مدرک کارشناسی‌ارشد دارند و ۹۸۳ نفر صاحب مدرک دکتری هستند و همین‌طور که عرض کردم این تعداد تاکنون در هیچ حوزه انتخابات سابقه نداشته و در طول انتخابات این عدد را نداشتیم. حالا صلاحیت همه این افراد باید در هیات‌های اجرایی احراز شود و روند به این صورت است که بعد از قطعی شدن ثبت‌نام‌ها استعلام افراد از سوی مراجع پنجگانه که شامل دادستانی، ثبت‌‌احوال، ناجا، فراجا و سپاه می‌شود، صورت می‌گیرد و طبق قانون، این نهادها موظف به پاسخگویی درخصوص استعلام این افراد هستند. پاسخ استعلام‌ها نیز در یک بازه زمانی مشخصی انجام شده و نتیجه آن در سیستم بارگزاری می‌شود وقتی به این عدد و ارقام که بی‌سابقه است مراجعه می‌کنید، کاملا مشخص می‌شود که چقدر زمان می‌برد تا مبادی قید شده این کار را انجام دهند. بعد از اینکه پاسخ استعلام‌ها رسید هیات‌های اجرایی تشکیل شده و استعلاماتی که برای هر یک از افراد آمده مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و در این مرحله تایید یا عدم احراز داوطلبان با استناد به مفاد قانونی ۳۱، ۳۲ و ۳۳ صورت می‌گیرد. خیلی از افرادی که ثبت‌نام نهایی کرده‌بودند، یک‌سری از الزامات قانون جدید را نداشتند یا فاقد تاییدیه پنج سال سابقه کاری مفید در حوزه‌های آموزشی، پژوهشی، قضایی یا خدماتی که در قانون جدید قید شده‌است، بودند. البته برخورداری از این تاییدیه در قوانین قبلی مد نظر نبود و این مورد در قانون جدید مورد توجه قرار گرفته که برخی در این مورد دچار اشکال بودند یا این تاییدیه را تهیه نکرده یا مدارک مرتبط با آن را بارگذاری نکرده‌بودند.
فکر می‌کنم بیشترین مورد هم مربوط به این بند بود؟
بله بنابراین اینکه می‌گوییم خیلی‌ها احراز نشدند منظورمان این نیست که اینها عدم تایید دارند بلکه احراز نشدند و باید این بخش را اصلاح کنند یا قسمتی به این برمی‌گردد که انجام نشده‌است. قسمت‌های بعدی هم به استعلام‌ها برمی‌گردد که به آن اشاره کردم. این موارد تازگی ندارد و همیشه هم بوده‌است. در دوره قبل یعنی یازدهم، از ۳۴۷۷ نفر داوطلب ۶ درصد آنها یعنی ۲۰۶ نفر عدم تایید گرفتند. قاعدتا این رقم در دوره دوازدهم تغییر پیدا می‌کند، بنابراین هیچ‌کدام از مواردی که در روزهای اخیر عنوان می‌شود که برخی می‌گویند عدم احراز آنها تایید شده یا ردصلاحیت شده‌اند، وجود نداشته و اگر قرار بود کسی تایید نشود، جزو کسانی بود که تایید نشده‌است.
مگر رد صلاحیت هم با هیأت اجرایی است؟
خیر.
یکی از چیزهایی که باب شده همین است.
این حرف‌ها بیشتر به‌دلیل ایجاد فضایی است که برخی دوست دارند به آن دامن بزنند که می‌گویند ما ردصلاحیت شدیم. کجا رد صلاحیت نوشته شده؟ چنین نکته‌ای وجود ندارد. اصلا مگر رد صلاحیت توسط ما انجام می‌شود؟ رد صلاحیت از اختیارات شورای نگهبان است که در مرحله آخر و بر اساس ضوابطی که دارند، صورت می‌گیرد. در این مرحله نهایتا برای آنها نوشته‌ایم که شما احراز نشدید، یعنی ما صلاحیت آنها را احراز نکردیم و باید برخی موارد را اصلاح کنند مثلا ممکن است یکی از مدارک دچار نقص باشد که باید آن را بارگذاری کرده و قید کنند که این موجود است ازجمله پنج سال سابقه کار یا چیزهای دیگر.
پشت‌پرده چیست؟ چند سال است انتخابات برگزار می‌شود و روند آن مشخص است، این حرف‌ها از سوی کسانی مطرح می‌شود که در دوره‌های مختلف انتخابات حضور داشتند و قطعا می‌دانند هیات اجرایی چیست و شورای نگهبان کدام است و تفاوت آنها با یکدیگر را کاملا درک می‌کنند. موضوعاتی نظیر تایید صلاحیت، عدم احراز، عدم تایید صلاحیت و… برای آنها محرز و مشخص است؛ بنابراین زمانی که این فضاسازی‌ها می‌شود، حتما پشت‌پرده و عقبه‌ای دارد. تحلیل شما در این خصوص چیست؟
به نظرم بهتر است صحبت در این خصوص را به تحلیلگران این حوزه بسپارید. شاید من به‌عنوان فرماندار تهران و فرماندار حوزه انتخابیه تهران، هر حرفی که بزنم طور دیگری برداشت شود.
اتفاقا مسأله ما همین است که در حال حاضر ادعایی در این خصوص مطرح شده‌است و شما به‌عنوان فرماندار باید از آن دفاع کنید.
آنها مدعی شدند و آن که مدعی شده‌است باید پاسخ بدهد، ولی شما رسانه‌ای هستید و بهتر می‌دانید که اگر کسی در این حوزه حرف راست بزند نمی‌تواند توجه کسی را جلب کند. بنابراین تلاش می‌کند که موضوع را قدری پررنگ‌تر کند وگرنه کسی که سال‌ها در حوزه‌های اجرایی کشور کار کرده‌است و پیشینه‌ای دارد، نمی‌تواند بر مبنای اینکه اطلاع ندارد اعلام کند رد صلاحیت شده‌ام. حتما دلایلی دارد و باید از او بپرسید نیتش چیست. قاعدتا این موضوع به ذهن متبادر می‌شود که دنبال ایجاد هیجان منفی در سطح جامعه است تا از این منظر خود را بیشتر نشان دهد. لذا در این مرحله بحث ردصلاحیت نداشتیم و هیچ‌وقت هم نبوده و اصلا قانون‌گذار این موضوع را در اختیار هیات اجرایی نگذاشته‌است که بخواهد صلاحیت کسی را کلا رد کند.
پس می‌توان گفت ادعای عدم تایید صلاحیتی که این روزها مطرح می‌شود، دروغ است؟
قاعدتا اصلا چنین عبارتی به کار نرفته‌است کسی بگوید که برای من نوشته‌اند شما ردصلاحیت شده‌اید. اصلا جایگاه این مسأله در هیات اجرایی نیست. گفته شده شما احراز نشدید، موارد مستند هم قید شده‌است که مثلا صلاحیت شما به استناد فلان موضوع احراز نشد. وقت هم دارید و می‌توانید موارد ذکر شده را در سیستم لحاظ و بارگذاری کنید.
اشاره داشتید که شرایط قانونی اجازه انتشار اسامی افرادی که صلاحیت آنها احراز نشده‌است را نمی‌دهد با توجه به روند الکترونیکی ثبت‌نام‌ها امکان اینکه اسامی افرادی که صلاحیت آنها احراز شده‌است وجود دارد و ممکن است این فهرست را در پایگاهی منتشر کنید؟
این امکان وجود دارد و مسأله پیچیده‌ای نیست ولی دلیلی برای این کار نیست. در مرحله احراز صلاحیت هستید و هنوز به تایید صلاحیت نرسیدید. فرض کنید شما اسم نوشتید، ثبت‌نام کردید و ثبت‌نام قطعی کردید و احراز شدید. تازه وارد مرحله تایید و تعیین صلاحیت‌ها می‌شوید که در شورای نگهبان پیگیری می‌شود. شاید نمی‌خواهید کسی بداند که شما تا این مرحله رفتید. اسامی معمولا بعد از اینکه شورای نگهبان صلاحیت این دوستان را بررسی می‌کند، اعلام و نامزدهای راه یافته به انتخابات مجلس شورای اسلامی معرفی می‌شوند. به نظرم آن زمان درست‌تر است، مگر اینکه کسی خود تمایل داشته‌باشد و بگوید احراز شدم یا نشدم. همین چیزهایی که این چند روز منتشر شد را خود دوستان اعلام می‌کردند. برخی دوستان عکس متن نامه‌ای که محرمانه به آنها ابلاغ می‌شود را در شبکه اجتماعی گذاشته و زیر آن نوشته‌بود که صلاحیتم رد شده‌است در حالی‌که این مطلب در تصویری که به اشتراک گذاشته بود نوشته نشده‌است. بنابراین این اقدام از نظر امکان شدنی است اما مرسوم نیست و شاید درست نباشد پیش از تایید صلاحیت شورای نگهبان این موضوع اعلام شود.
بحث نمایشگاه بین‌المللی تهران یکی از مباحثی است که همواره در بحث ترافیک تهران مطرح بود و مدت‌هاست که تبدیل به معضل و بحران شده‌است. تدبیر و راهکار شما در این خصوص چیست؟
یکی از نکاتی که باید در شهر تهران که پایتخت و ام‌القرای کشور است، مورد توجه قرار گیرد این است که بحث تولید و اشتغال از بحث‌های مهم در این حوزه است. ازسوی دیگر نیز نمایشگاه بین‌المللی مرکزیتی برای حضور صنعتگران، تبادل آنها، شناسایی ظرفیت‌های کشور و نحوه بهره‌مندی ازامکانات و توانمندی‌های موجود در این زمینه است. بنابراین مسأله تعطیلی و جابه‌جایی نمایشگاه بین‌المللی تهران و نقش این مرکز در شدت حجم ترافیک باید به‌صورت جامع و کامل مورد بررسی قرار گیرد تا ببینیم ترافیک منطقه‌ای که در مجاورت نمایشگاه بین‌المللی درایامی که نمایشگاه برگزار نیست چقدر روان‌تر است؟ آیا تغییری در ترافیک محدوده چمران، پارک‌وی و سئول رخ می‌دهد؟ پاسخ به این سؤالات نیازمند مطالعات مستند و پژوهش است و نمی‌توان فقط به طرح مسأله اکتفا کرد. باید ببینیم زمانی که نمایشگاه برقرار است آنجا شلوغ می‌شود یا اینکه آن منطقه به دلایل هندسی، شلوغ است؟
بحث نمایشگاه شهر آفتاب …
بله موضوع نمایشگاه شهر آفتاب مطرح شد که من گفتم نه موافق و نه مخالف این تعطیلی بودم. چون برخی عنوان می‌کردند برویم شهر آفتاب. مگر شهر آفتاب آماده است که بخواهیم به آنجا برویم؟ از این گذشته شهر آفتاب یک‌پنجم مساحت و عرصه و اعیان نمایشگاه بین‌المللی را دارد و از نظر امکانات اصلا قابل قیاس با آنجا نیست و شرایط آنها متفاوت است. البته این مطالب کاملا صحیح است. در نمایشگاه شهر آفتاب یک مشابه‌سازی صورت گرفته و امکانی تسهیلی برای برپایی نمایشگاه هست اما کاملا متفاوت از نمایشگاه بین‌المللی است. آیا زمانی که آنجا نمایشگاه برگزار می‌شود با معضل ترافیک روبه‌رو نمی‌شویم؟ آیا فرق می‌کند ترافیک در جنوب تهران باشد یا شمال آن؟ همان‌طور که گفتم ما از این موارد مطلع نیستیم و همه این موارد باید مورد مطالعه قرار گیرد. اگر هم دوستان در این خصوص بررسی انجام داده‌اند، نتایجش را به ما ارائه کنند. در هر صورت تصمیم‌گیری در این خصوص در حیطه اختیارات شورای اسلامی شهر تهران نیست.
آیا موارد دیگری هم در این باره وجود دارد؟
موارد بسیاری قابل طرح است، به عنوان شهروند بیان می‌کنم مگر قرار نبود خط ۷ مترو به نمایشگاه بیاید، چرا این اتفاق نیفتاد و خط عوض شد؟ خیلی‌ها خواستار جابه‌جایی نمایشگاه بین‌المللی هستند اما پاسخ به این ابهامات مهم است. باید بدانیم این نظر فلانی است که نمایشگاه تعطیل شود یا کار کارشناسی در این خصوص صورت گرفته و مشخص شده‌است.
علت ایراد کمیته تطبیق فرمانداری از مصوبه‌ای که مطرح شد، چه بود؟
مصوبه‌ای که مطرح شد و کمیته تطبیق فرمانداری از آن ایراد گرفت، متفاوت از این بود و الان به آن اشاره می‌کنم؛ بحث این بود شورای اسلامی شهر در مصوبه خود خواستار تعطیلی نمایشگاه شده بود. ما با استناد به بند ۲۰ ماده ۵۵ اعلام کردیم صراحت قانونی وجود دارد که این فضا مبحث قانونی بالادستی دارد و مرجع تصمیم‌گیر آن مربوط به یک فضای دیگری بوده و هست. بر همین اساس ما نیز نظر صریح و کارشناسی درباره نمایشگاه بین‌المللی ارائه کردیم و گفتیم تعطیلی نمایشگاه به استناد این ماده قانونی و قانون رفع موانع تولید باید به این شکل انجام شود. مصوبه بعدی در خصوص ممنوعیت اجرای تبلیغ برای نمایشگاه بین‌المللی بود. طبق این مصوبه عنوان شده بود حالا که ما نمی‌توانیم نمایشگاه بین‌المللی را تعطیل کنیم، پس در صورت برپایی نمایشگاه، اجازه نمی‌دهیم تبلیغات انجام شود. این موضوع در کمیته تطبیق مطرح شد و طبق بند ۲۰ ماده ۵۵ یا مواد قانونی که سال ۱۳۹۲ در باب رفع موانع تولید مصوب و ابلاغ شده، این مصوبه مغایر تصمیمی است که در شورای اسلامی شهر تهران اتخاذ شده‌است. بنابراین ما این مصوبه را تایید نکردیم و گفتیم باید اصلاح شود. .. اگر قرار بر این شد نمایشگاه به جای دیگری انتقال یابد، باید در وهله نخست زیرساخت‌های جای جدید فراهم و این جابه‌جایی در گام بعد انجام شود. قطعا ایجاد نمایشگاه، ترافیک منطقه را بالا می‌برد. این طبیعی است؛ اما تنها راه حل این مشکل، تعطیلی نمایشگاه است. آیا با ناوگان حمل و نقل مثل مترو نمی‌توان این معضل را حل کرد؟ این موارد باید بررسی شود یا اینکه با تغییرات هندسی، شرایطی فراهم کرد مسیر باز شود و حرکت را روان‌تر می‌کند. اگر همه اینها بررسی شد و به این نتیجه رسیدند که این گره با این تدابیر باز نمی‌شود باید آماده‌سازی در مکانی جدید که در شان نمایشگاه بین‌المللی جمهوری اسلامی باشد، در دستور کار قرار گیرد. نمایشگاه بین‌المللی، تولیدات داخل را به سایر کشورها معرفی می‌کند و به فضای تولید، فروش و صادرات رونق می‌بخشد؛ پس باید مراقبت کنیم همه جوانب مورد بررسی قرار گیرد و در دام تصمیمات شتاب‌زده و عجولانه نیفتیم. البته تصمیم‌گیری در این خصوص کلان و فراتر از شورای شهر تهران و فرمانداری است. بنابراین اتخاذ تصمیم درست نیازمند تحقیق و مطالعه است و اگر شدنی بود که در همین محل دائمی خدمات ارائه می‌شود و اگر نبود باید در جای دیگری به این مسأله مهم توجه شود.
منبع: جام جم
