رصد خبر | تفاوت روزنامه‌های حامی و منتقد دولت در شماره امروز ۳۰ شهریور، در برجسته سازی تصویب لایحه عفاف و حجاب در مجلس است.
مطبوعات منتقد دولت این مصوبه را با تیترهایی چون “جریمه نقدی و حبس” ، ” آزمودن دوباره آزموده‌ها” و حرف آخر نمایندگان”نقد و بررسی کرده‌ا‌ند، در حالی که روزنامه‌های حامی دولت با سکوت از آن عبور کردند.
وجه مشترک روزنامه‌های حامی دولت تیتر یک از سخنان رهبر انقلاب با برجسته سازی “نقش جوانان برای حل مشکلات” بود.
“جان تازه نفت به اقتصاد” ، ” بی‌آبی در ابرکوه” ، ” پازل پسرعموهای تندرو در اردوگاه اصولگرایان” ، آتش‌بس لرزان در قره‌باغ ” و “رتبه ایران در آزادی اقتصادی” از جمله تیترهای برخی از مطبوعات در شماره روز ۳۰ شهریور بود.
نکته مثبت و منفی لایحه عفاف و حجاب
نکته مثبت لایحه عفاف و حجاب این است که مسئله حجاب را در عمل از ذیل عنوان حجاب شرعی خارج کرده است. در واقع مسئله این لایحه، رعایت حجاب شرعی نیست، فقط رعایت یک پوشش عادی است، مثل انداختن یک شال روی سر. بنابراین، هنگامی که از وجه شرعی ماجرا خارج شده است، پرسش این است که مبنای حدود جدید پوشش چیست؟ مبنای شرعی در عرف فقهای امروز به نسبت روشن و تعیین شده است. ولی مبنای حد و حدود پوشش در این لایحه چیست؟ هیچ چیزی جز عرف نمی‌تواند مبنا باشد؛ عرفی که در جغرافیاهای گوناگون و در سطوح اجتماعی و نیز زمان‌های گوناگون به‌شدت متغیر است. در واقع قانونگذاران چون نمی‌توانستند به این پرسش ساده پاسخ دهند که مبنای این قانون چیست؟ هیچ جا نیز متنی توجیهی برای آن منتشر نکرده‌اند، در نتیجه قانونی که مبنا و فلسفه نداشته باشد، سراسر اشکال خواهد داشت و تعارضات آن نیز موجب عمل نشدن به آن می‌شود. ولی رویکرد منفی لایحه در چیست؟ در اینکه تصویب‌کنندگان به این پرسش ساده فکر نکرده‌اند که خُب! فرض محال که محال نیست. اگر فرض کنیم که مردم را مجبور به رعایت آن کردید، بعدش چه خواهد شد؟ جامعه سالم‌تر می‌شود؟ مردم مسلمان‌تر می‌شوند؟ در خانه‌ها و فضاهای خصوصی محجبه خواهند شد؟ آیا مردم راضی‌تر می‌شوند؟ بدیهی است که همه این پاسخ‌ها منفی است. عقل سلیم چنین نتیجه‌ای خواهد گرفت. مردم و زنان راه‌های بسیار زیادی برای دور زدن این قوانین بلدند. به‌علاوه، تمام انرژی حکومت باید صرف رسیدگی به چنین اتهاماتی شود. مردم را به لج‌بازی وادار می‌کنید. از اسلام و دستورات آن دورتر خواهید کرد. فضاهای خصوصی و نیمه‌عمومی و حتی عمومی را از حیث پوشش زنان دورتر از معیارهای خود می‌کنید. تنش‌های میان زنان و خانواده را با پلیس و دستگاه قضایی افزایش خواهید داد. چند برابر آنچه که به‌عنوان جریمه به خزانه ریخته می‌شود باید صرف اجرای این قانون کنید. مردم هم ناراضی‌تر خواهند شد. ممکن است کسی بپرسد پس چرا این قانون را با این شیوه و عجله تصویب کردند؟ تنها دلیلش احتمالا وجود این حس است که گمان می‌کنند کوتاه آمدن به معنای تسلیم شدن و باختن است.
هم میهن
رونالدو با موگرینی قابل مقایسه نیست
جمعیتی چند صد نفره در فرودگاه و در هتل (مجموعا زیر دو هزار نفر) به استقبال فوتبالیست پرتغالی رفته‌اند و این تعداد در مقایسه با ده‌ها میلیون جوان دیگر ایرانی، اصلا رقمی به شمار نمی‌آید. ضمن این که هیجان آن عده معدود، چیز چندان عجیبی و غریبی نیست. ثانیا جمعیت مذکور در مقایسه با هیجان و استقبالی که در کشورهای دیگر و حتی در کشورهای اروپایی و آمریکا نسبت به برخی ورزشکاران یا هنرمندان مشهور اتفاق می‌افتد، بسیار ناچیز است. و این در حالی است که کشورهای مذکور تحریم نیستند و بنابراین تقلای روزنامه غربزده برای ربط دادن یک هیجان و استقبال حداکثر دو هزار نفری به موضوع تحریم (تحقیر کشور خود)، تقلایی بی‌حاصل و از سر غرض‌ورزی است. ثالثا رفتار هیجانی چند جوان نسبت به یک فوتبالیست مشهور، اصلا قابل مقایسه با رفتار حقارت‌آمیز برخی نمایندگان سابق مجلس در التماس برای گرفتن عکس سلفی با موگرینی نیست.
کیهان
منافع مشترک صدا و سیما و مافیای کنکور
تأثیر معدل دانش‌آموزان در پذیرش دانشگاه، بهترین راه برای شکستن غول کنکور بود. این تصمیم می‌توانست به مرور زمان مدارس را برای داشتن یک رقابت سالم در ارتقای کیفیت آموزش وادارد و به دنبال خود عدالت آموزشی را رقم بزند، حتی با کمک آن، دانش‌آموزان تلاش بیشتری برای یادگیری دروس می‌کردند، چراکه سرنوشت‌شان با نتایج امتحانات نهایی مشخص می‌شد و آنها می‌بایست تلاششان را برای پاسخگویی هر چه بهتر به سؤالات امتحانات نهایی انجام می‌دادند، نه اینکه همه دغدغه‌شان ورود به کلاس‌های کنکور باشد تا در تست‌زنی مهارت پیدا کنند، اما گویا «کنکور» برای برخی از سودجویان چنان درآمدی دارد که حاضر به حذف آن نمی‌شوند؛ آنها برایشان مهم نیست که پول هنگفتی که به جیبشان می‌رود به قیمت ضعیف‌تر شدن مدارس و نابودی آینده دانش‌آموزان تمام شود، بنابراین فقط و فقط به منافع مالی خود فکر می‌کنند، اما صدا و سیما و رسانه‌های آموزش و پرورش می‌توانستند در این مدت با نشان دادن واقعیت تأثیر معدل در کنکور، آن را برای اجرای هر چه بهتر تقویت کنند، اما شرایط به گونه‌ای پیش رفت که به نظر می‌رسید دست صداوسیما با مافیای کنکور در یک کاسه باشد! چراکه تبلیغات بی‌شمار کلاس‌های تست‌زنی و نمایش رسیدن به موفقیت از طریق طی کردن این مسیر، به دانش‌آموزان اینطور القا کرد که نه امتحانات نهایی بلکه مهارت تست‌زدن می‌تواند آنها را به صندلی دانشگاه برساند. در نهایت رأی نمایندگان «تأثیر معدل دانش‌آموزان در پذیرش دانشگاه» را تا سال ۱۴۰۶ به تعویق انداخت.
جوان
نبود خرد در مدیریت شهری
استفاده مناسب، اخلاقی و معقول از رسانه و سایر ابزارهای قدرت، نشان‌دهنده فهم بالای مدیران و زیرمجموعه‌های‌شان است؛ این بد است که برخی افراد و جریانات از ابزارهای در اختیار سوءاستفاده کرده و چهره‌های منتقد خود را با رفتارهای سبک، مقابلات غیرعلمی و… نشان دهند. این روش‌ها، بیش از آنکه طرف منتقد را زیر سوال ببرد، مدیریت شهری را زیر سوال خواهد برد. اینکه فردی از نظرات کارشناسی افراد در نقد خود خوشش نیاید و به خاطر نظر و ایده و دیدگاهی با او زاویه داشته باشد، برخورد سخیف نموده و جواب کارشناسی و معقول ندهد، نوعی ترویج بی‌اخلاقی است. ضمن اینکه فرد هتاک این پالس را به طرف مقابل ارسال می‌کند که من توانایی گفت‌وگو و استدلال در برابر تو را ندارم! اگر حرف و نظر و استدلالی در برابر دیدگاه‌ها و نقدها وجود دارد، باید از طریق بحث و تبادل نظر طرح شده و چند و چون آن کاویده شود. متاسفانه در حال حاضر یک چنین خرد و دوراندیشی در ساختار مدیریتی شهر وجود ندارد.
حناچی- اعتماد
خطرناکی نگاه قضایی به حجاب
موضوع با این درجه از اهمیت و حساسیت (لایحه عفاف و حجاب)که بخش قابل توجهی از جامعه از آن متأثر می شود، چه ضرورتی داشت که با این عجله و البته شدت در برخورد و مجازات به تصویب برسد؟ موضوعی که نه تنها در جامعه بلکه در میان نمایندگان همین مجلس که نه اصلاح طلب، بلکه از اعضای جبهه پایداری هستند منتقدانی جدی دارد. یکی از همین نمایندگان که برخی آنها را تندرو می دانند و البته نخواست نامش رسانه ای شود، در انتقاد جدی به این مصوبه به «شــرق» گفت که ما قائل بــه کاهش مجازات در این لایحه بودیم و هستیم و به اعتقاد من نگاه قضائی به این موضوع فرهنگی می تواند خطرناک باشد، چراکه به جای برخورد قهــری و قضائی و تشکیل پرونده برای دختری که حجاب به سر ندارد و فرستادن او به دادگاه، باید با تذکر و جریمه نقدی معقول برای او بازدارندگی ایجاد می کردیم؛ نه اینکه با این برخورد سفت و سخت، برای او صدها مشکل ریز و درشت دیگر به وجود بیاوریم.
شرق
ابهام درباره دستاورد سفر به نیویورک
یکم- سیدابراهیم رییسی برای دومین‌بار پشت‌‌سرهم در دو سال اول فعالیت خود به اجلاس سران کشورهای عضو سازمان ملل متحد رفته است. آیا این اقدام وی برای شهروندان قابل قبول است؟ فایده‌مند یا بی‌فایده بودن سفر رییس دولت به نیویورک از نظر مردم به این بستگی دارد که تاثیری بر سطح معیشت آنها و نیز کسب‌وکار کلان کشور دارد یا نه.
دوم- بنابر این مردم برایشان اهمیتی ندارد که رییس‌جمهور در سخنرانی خود چه می‌گوید و درخواستش از دیگر کشورها چیست؟ به نظر می‌رسد حرف‌های سیاسی‌ای که رییسی در سازمان ملل بر زبان آورد با توجه به چارچوب‌های تعیین‌شده چیزی فراتر از حرف‌هایی نبوده که در داخل کشور زده می‌شود.
سوم- حالا رییسی در سفر به نیویورک رفتاری اقتصادی نیز نشان داده است؟ آن‌طور که خبرگزاری‌های دولتی گزارش داده‌اند تا زمان نوشتن این متن بیشترین و اصلی‌ترین گفت‌وگوهای رییسی، سیاسی بوده و گفت‌وگوهای اقتصادی نداشته یا منتشر نشده است.
جهان صنعت
عصبانیت از تصویر رییسی
در روزهای اخیر حضور سیدابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور در نیویورک به منظور شرکت در نشست مجمع عمومی سازمان ملل در کانون توجه رسانه‌ها قرار گرفت؛ سفری که توانسته تصویر روشنی از اقتدار معنوی و سیاسی جمهوری اسلامی در رسانه‌های بین‌المللی را ترسیم کند.
در چنین شرایطی انتشار عکسی از نماز خواندن رئیسی در هواپیما در مسیر نیویورک واکنش‌های گسترده‌ای به دنبال داشت و سبب عصبانی شدن برخی عناصر ضد‌ایران و دین از این رویکرد معنوی رئیس جمهور شد. عصبانیت از این عکس که نمودی از قدرت معنوی جمهوری اسلامی به‌حساب می‌آید، نخستین نمونه از این نوع عصبانیت‌ها نبود .
همشهری
