رصد خبر | پیوستن ایران به بریکس محور کانونی تفاوت روزنامه‌های حامی و منتقد دولت در شماره امروز ۴ شهریور است. روزنامه‌های حامی دولت از پیوستن از این موضوع استقبال کردند و در تولیدات خبری خود مزایا و دستاوردهای اقتصادی آن را برشمرده و چنین الحاقی را موفقیتی برای دیپلماسی دولت سیزدهم دانسته‌اند.
اکثر روزنامه‌های منتقد دولت اما در صفحه یک خود توجه چندانی به پیوستن ایران به بریکس نداشته‌اند. این طیف از روزنامه‌ها در محتوای تولیدی خود در این زمینه نسبت به منافع اقتصادی پیوستن ایران به بریکس ابهام‌هایی را مطرح کرده‌اند.
از دیدگاه روزنامه‌های منتقد ، تداوم تحریم‌ها و نپیوستن ایران به اف‌ای‌تی‌اف و عدم اصلاح در سیاست‌های کلان بریکس را برای ایران کم‌اثر می‌کند.
هشدار نسبت به اختلاف دولت و مجلس
دامن زدن به اختلاف در میان نیروهای انقلابی و دستگاه‌های حاکمیتی نیز، کوچه باز کردن برای دشمنان است. هم‌افزایی دولت، مجلس و دستگاه قضایی به ویژه در دو سال اخیر، موفقیت‌های چشمگیری را برای کشور فراهم کرده است. طبیعتا این همدلی و تعاون، دشمنان بزرگی دارد؛ و در این میان، کدام ضربه به همدلی و هم‌افزایی، موثر‌تر از اختلاف‌افکنی؟
نه رئیسی، احمدی‌نژاد است، و نه قالیباف، لاریجانی؛ ایضا دولت و مجلس. اما دشمنان ملت ایران و جمهوری اسلامی، یک جبهه واحد بیشتر نیستند. آقایان احمدی‌نژاد و لاریجانی (دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی)، از همکاری و هم‌افزایی دو ساله، به جدایی و سپس تقابل شدید در سال ۱۳۹۱رسیدند. جالب است بدانیم برخی حامیان احمدی‌نژاد معتقد بودند آقای حداد عادل به اندازه کافی مدیریت و همراهی ندارد و بنابراین در مجلس هشتم، سراغ حمایت از ریاست لاریجانی رفتند. همچنین برخی افراد مثل مطهری، با حمایت خاص احمدی‌نژاد در فهرست جریان انقلاب در مجلس هشتم قرار گرفتند، اما گذر زمان، برخی غفلت‌ها از سوی طرفین و نفوذ و دو به هم زنی طیف‌های نفاق، موجب تقابل تدریجی دولت و مجلس و نهایتا لجن مال کردن همدیگر در ماجرای استیضاح وزیر رفاه و کار (بهمن سال ۱۳۹۱) شد. میوه‌اش را هم پنج ماه بعد، ائتلاف اشرافیت غربگرا در انتخابات سال ۱۳۹۲ چیدند؛ و آن هشت سال پر خسارت را به کشور تحمیل کردند.
کیهان
بریکس ثمره استراتژی دولت رییسی
عضویت ایران در بریکس که مورد تمجید مقامات دولت قبل نیز قرار گرفته است، در سایه استراتژی دولت سیزدهم برای اتخاذ دیپلماسی فعال و متوازن و مقتدرانه در عرصه بین‌الملل صورت گرفته است و البته نخستین ثمره این استراتژی نیست. چنانچه پذیرش عضویت رسمی کشورمان در سازمان منطقه‌ای شانگهای، تعمیق روابط با اتحادیه اقتصادی اوراسیا، فعال‌تر کردن همکاری‌ها با سازمان اکو و گسترش و تقویت روابط و همکاری‌ها با کشورهای همسایه و همسو نیز در همین راستا حاصل شده است. اما دولت سابق با اتخاذ یک راهبرد غلط مبتنی بر اعتماد به آمریکا و اروپا، هشت سال ظرفیت‌های مهم داخل و خارج کشور را معطل انعقاد و سپس اجرای برجام نمود که حاصل آن «خسارت محض» بود.
کیهان
موضع غیر قابل تغییر ایران در برابر برخی الزامات بریکس
پذیرش و ورود به چارچوب «بریکس» به معنای پذیرش برخی الزامات کلان است که جمهوری اسلامی ایران در برخی موارد، رویکردی غیرهم‌جهت در قبال آنها اتخاذ کرده است؛ ترتیبات عدیده‌ای که از جمله مهم‌ترین آنها می‌توان به سازوکار تجارت آزاد و برخی موارد مانند سند توسعه پایدار ۲۰۳۰ در موضوعات اجتماعی اشاره کرد. در قبال سند ۲۰۳۰ موضع جمهوری اسلامی ایران کاملاً مشخص و غیرقابل تغییر است.
جوان
اول انتخابات سالم در جبهه اصلاحات
جبهه اصلاحات باید اول یک انتخابات درون‌جبهه‌ای سالم برگزار کند، بعد به بحث سالم‌بودن یا نبودن انتخابات کل کشور ایراد بگیرد. بخش‌های اصلی گفت‌وگوی سخنگوی جبهه اصلاحات برای تکذیب گزارش قوچانی از انتخابات جبهه و سالم دانستن آن است، اما برخلاف گزارش قوچانی که فکت‌های عینی و نقل‌قول‌ها و استدلال داشت، جواد امام فقط تکذیب کرده و کسانی را که انتخابات جبهه را زیرسؤل برده‌اند، با عبارات «نفاق‌وار» و «نقاق‌گونه» نواخته است.
جوان
سود بریکس، مشروط به تدبیر در سیاست‌های کلان
همکاری در چارچوب بریکس و نظایر آنها اقدامی است که در میان‌مدت و بلندمدت می‌تواند نتایج مثبت تجاری و اقتصادی برای ما داشته باشد، اما، توجه شود که نیازهای ارزی، تجاری و سرمایه‌ای ایران بیشتر کوتاه‌مدت است. رقابت با قدرت‌های اقتصادی منطقه نظیر ترکیه و عربستان یک امر جدی است و فاصله عقب‌ماندگی ایران از آنها، که قرار بود در ۱۴۰۴ قدرت اقتصادی اول منطقه باشد، به سرعت در حال عمیق‌تر شدن است. با ادامه محدودیت روابط بانکی بین‌المللی و از همه مهم‌تر اصرار بر تداوم برنامه‌های نامناسب اقتصادی در کنار تداوم تحریم‌ها، ورود تکنولوژی و سرمایه خارجی به کشور را به عنوان موتور رشد و توسعه، محدود می‌سازد. این را هم باید توجه کرد، قدرت‌هایی نظیر چین و هند که به ترتیب قدرت‌های دوم و پنجم اقتصادی جهان می‌باشند، در تلاش برای یافتن بازار برای کالاها و خدمات خود و از همه مهم‌تر، ارتقای نقش خود در نظم بین‌المللی هستند و در عین تلاش برای ایجاد بلوک‌های چندجانبه برای رسیدن به مقصود خود، همکاری‌ها و روابط اقتصاد خود با غرب را نیز بی‌وقفه و بدون ایجاد تنش، گسترش می‌دهند. اما، این امر نمی‌تواند مانع تلاش ایران برای بهره‌برداری از این‌گونه پیمان‌ها باشد، منوط به آنکه شرایط لازم برای منتفع شدن از آن در سیاست‌های کلان کشور تدبیر شود.
همتی- اعتماد
تعجب از سخنان رییسی در دیدار با مراجع
اظهارات آقای رئیسی در دیدار با مراجع تقلید در خصوص وضعیت اقتصادی ایران و موفقیت‌های این دولت و نقد و یا بهتر است بگوییم تخطئه دولت قبل موجب تعجب ناظران شد. به‌ویژه اینکه اقتصاد چیزی نیست که با عدد و رقم‌های غیرواقعی بتوان روایتی دلنشین و دلفریب از آن ارائه کرد. آقایان مراجع یا هر فرد دیگری ازیک‌سو، وعده‌های انتخاباتی این دولت را به یاد دارند و از سوی دیگر، وضعیت درآمدها و هزینه‌های کنونی خود را لمس می‌کنند و مردم نیز فراوان این وضعیت را بازتاب می‌دهند و شاکی هستند. بنابراین، تعریف از عملکرد دولت کنونی و تخطئه دولت قبلی با بیان ارقام غیرواقعی که مخالف آمار رسمی است، در شأن هیچ دولت و هیچ فردی نیست، ضمن اینکه فایده هم ندارد و به‌نوعی می‌توان گفت دست‌کم گرفتن دانش و اطلاعات طرف مقابل و مخاطبان نیز محسوب می‌شود.
هم میهن
اول رفع تحریم بعد بریکس
پیوستن ایران به «سازمان همکاری شانگهای» و گروه «بریکس» ابتدا خوشحالمان می‌کند؛ اما بعد به حسرتی بزرگ تبدیل می‌شود. تحریم طولانی‌مدت که تبدیل به یک تعادل شوم در کشور شده و منافع گروه‌های زیادی را تقویت کرده است، اجازه نمی‌دهد حتی با یک کشور متوسط همسایه مبادله داشته باشیم، آن‌وقت، هم‌گروه شدن با کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای یا گروه بریکس چه منافعی برایمان دارد؟
برای اینکه تجارت به درستی کار کند، باید مقدماتی فراهم شود. نیاز اصلی تجارت، روابط بین‌الملل خوب است اما مدت‌هاست با بسیاری از کشورها رابطه درست به لحاظ دیپلماسی نداشته‌ایم.
زمانی از پیوستن ایران به پیمان شانگهای یا هر گروه دیگر از جمله بریکس خوشحال می‌شوم که پیش از آن، اخبار مثبتی از مذاکرات برای رفع تحریم‌ها شنیده باشم و زمانی دل به چنین اخباری می‌بندم که همزمان، نسیم آزادسازی اقتصادی را در داخل کشور احساس کنم و صدای پای بهبود در سیاستگذاری اقتصادی را بشنوم. وقتی تصمیم‌گیران کشور از مزایای تجارت آزاد چشم‌پوشی می‌کنند، وقتی دلبسته خودکفایی هستند، وقتی اقتصاد را به تازیانه قیمت‌گذاری تعزیر می‌کنند و…، چطور می‌توانیم از پیوستن به پیمان‌های سیاسی و اقتصادی خوشحال باشیم و اگر پیوستیم، چه چیزی عایدمان می‌شود؟
محسن جلال پور- دنیای اقتصاد
ابهام در منافع کوتاه مدت ایران از بریکس
پیوستن به بریکس تحت تحریم‌ها حتی ممکن است در کوتاه‌مدت به منافع اقتصادی قابل توجهی برای ایران منجر نشود. بنابراین، در نهایت، هیچ تضمینی وجود ندارد که بریکس منجر به سیاست‌های منسجم یا رویکردهای توافقی در آینده شود، زیرا کشورهای عضو گروه در تعدادی از موضوعات اختلاف‌نظر دارند.
جهان صنعت
