رصد خبر | تحلیل و بررسی تحولات انتخاباتی در دو اردوگاه منتقدان و حامیان دولت مورد توجه روزنامههای منتقد دولت در شماره امروز ۱۵ مرداد بود .
نقد عملکرد دولت رییسی در ۲ سال اول فعالیت و برجستهسازی ضعف های آن از دیگر تولیدات روزنامههای منتقد دولت بود.
روزنامههای حامی دولت پیشرفتها و دستاوردهای دولت رییسی را در ۲ سال گذشته برجستهسازی کرده اند و به دولت روحانی تاختهاند.
لایحه حجاب و عفاف مورد توجه روزنامههای حامی و منتقد دولت بوده و آن را نقد و بررسی کردهاند.
لایحه عفاف وحجاب در مسیر تامین نیازهای دشمن
اصلیترین نیاز دشمن «بیهزینه» و یا «کم هزینه» کردن کشف حجاب برای کسانی است که به این هنجارشکنی روی میآورند. اعم از ناآگاهان و فریبخوردگان و یا عوامل ماموریت گرفته دشمن. مورد دیگر حساسیتزدایی از پدیده عفتسوز کشف حجاب و عادی جلوه داده آن است و… حالا به لایحه عفاف و حجاب و نیز، تساهل غیرقابل توجیهی که تاکنون در عرصه مقابله با پدیده پلشت کشف حجاب با آن روبهرو بودهایم نگاهی بیندازید. در لایحه عفاف و حجاب، نقش مردم برای مقابله با کشف حجاب یعنی فریضه امر به معروف و نهی از منکر، حذف شده و دستکم آن که بسیار کمرنگ و در حد و اندازه نزدیک به صفر رسیده است! به بیان دیگر اصلیترین مانع پیش روی دشمن را که ترس از واکنش مردم بوده و هست، برطرف کرده است! وظیفه مقابله با جرم مشهود کشف حجاب از نهادهای ضابط قضایی مانند بسیج و سپاه گرفته شده است در همان حال سپردن این ماموریت خطیر به نیروی انتظامی، افکندن بار سنگینی بر دوش این نیروی خدوم و فداکار است. در صورتی که مجموعه سپاه و بسیج و فراجا مانند همیشه میتوانند پشت و پشتوانه یکدیگر باشند. به بیان دیگر لایحه عفاف و حجاب دومین نگرانی دشمن را هم از میان برداشته است! با تساهل و انفعال ده ماهه در مقابله با کشف حجاب، این هنجارشکنی و عبور از قانون برای کشف حجابکنندگان بیهزینه و یا کمهزینه قلمداد شده است! تأمین دیگر نیاز دشمن. بیش از ده ماه انفعال در مقابل پدیده کشف حجاب، اگرچه اصرار توام با اعتراض مردم را نسبت به این پدیده کاهش نداده است ولی برای کشف حجابکنندگان (مخصوصاً طیف ناآگاه و فریبخورده) به این توهم دامن زده که اقدام پلشت آنها چندان هم غیرعادی نیست! یعنی تامین یکی دیگر از نیازهای دشمن!
حسین شریعتمداری- کیهان
رسانههای حامی دولت روحانی، همسو با غرب
دولت سیزدهم زیر آتش توپخانه رسانههایی قرار دارد که در گذشته تمامقد پشت دولت سابق ایستاده و در دو انتخابات ۹۲ و ۹۶، مردم را به رای دادن به آن تشویق کردند. رسانههایی که البته کاملا همسو با امپراطوری تبلیغاتی غرب در خارج از مرزها عمل میکنند و ضمن سانسور موفقیتهای دولت، به بزرگنمایی نقاط ضعف و کمبودها میپردازند.
کیهان
بی توجهی وزارت بهداشت به دستور رییسی
در حالی که وزارت بهداشت بر اساس مصوبه افزایش ظرفیت پزشکی مکلف است از سال ۱۴۰۱ به مدت چهار سال، سالانه ۲۰ درصد پذیرش دانشجویان پزشکی را به صورت بومیگزینی افزایش دهد و بر این اساس باید امسال به تعداد ۱۱هزارو۵۲۰ دانشجوی پزشکی را پذیرش کند، در آمار ظرفیت مورد پذیرش دانشکدههای پزشکی که وزارت بهداشت به سازمان سنجش اعلام کردهاست اثری از این افزایش ظرفیت قانونی وجود ندارد. بر این اساس ظرفیت پذیرش دانشجویان پزشکی بومی نهتنها ۲۰درصد افزایش پیدا نکرده، بلکه از هزارو۶۰۰ نفر سال گذشته به هزار و ۳۸۱ نفر کاهش پیدا کردهاست. کاهشی که کل ظرفیت پذیرش پزشکی را نیز تحتتأثیر قرار داده و در مجموع بر خلاف مصوبه افزایش ظرفیت پزشکی، ظرفیتها به میزان یک درصد نیز کاهش پیدا کردهاست.
جوان
ناکجاآبادهای عجیب و غریب پس از حذف رفتارهای مدنی طبقه متوسط
همزمان با بروز رخدادهای اعتراضی سال ۱۴۰۱، زمانی که از تحلیلگران درخصوص چرایی فراگیر نشدن اعتراضات پرسش میشد، اغلب از کنشگری طبقه متوسط به عنوان مهمترین مانع فراگیر شدن اعتراضات سخن میگفتند. در واقع از منظر تحلیلگران، عدم اعتقاد طبقه متوسط به رویکردهای سلبی،تند و رادیکال علت اصلی فراگیر نشدن اعتراضات سال۱۴۰۱ برآورد می شد. اما روی دیگر سکه رفتارهای سلبی طبقه متوسط مرتبط نحوه کنشگری طبقه متوسط در آوردگاههای سیاسی پیش روست. آیا طبقه متوسط که اعلام شده هنوز اعتقاد خود را به رفتارهای مدنی، اصلاحی و تعاملی از دست نداده، حاضر به مشارکت بالا در انتخابات خواهد شد؟
تقی آزاد ارمکی جامعهشناس، معتقد است که طبقه متوسط در وضعیت انتظار و نظاره قرار گرفته است و منتظر تحولات پیش روست. به اعتقاد این استاد دانشگاه تهران، هرچند قانون جدید انتخابات، محدودیتهای مرتبط با حجاب و عفاف، ادامه فیلترینگ، محدودسازی کسبوکارها و… این طبقه را در وضعیت متضادی قرار داده، اما «این طبقه هنوز هم معتقد است که باید از مسیر رفتارهای مدنی حرکت کند و از رفتارهای رادیکال دوری کند.» اما این روند تا کجا ادامه خواهد داشت؟ آزاد ارمکی به این نکته اشاره میکند: «این روند تا جایی ادامه دارد که طبقه متوسط تمام انرژی خود را برای رفتارهای مدنی از دست بدهد. پس از این مرحله است که دیگر این طبقه عاملیت تحولات نخواهد بود بلکه اتفاقات روند را به دست میگیرند.» اتفاقاتی که از دید این جامعهشناس ممکن است جامعه را به سمت ناکجاآبادهای عجیب و غریب رهنمون سازد.
اعتماد
اگر اعتماد به نفس دارید، مناظره کنید
دولت سیزدهم اگر اعتماد به نفس دارد و بر دستاوردهایی که دارد افتخار میکند بهتر است راه مناظره را باز نگه دارد و شرایط را برای مناظرهای کارشناسانه به ویژه درباره دخلوخرج دولت فعلی و دولت قبلی و نیز شرایط سیاست خارجی در دولت دوازدهم و دولت سیزدهم فراهم کند. یادمان باشد دولتهای روحانی به ویژه دولت دوازدهم با یکی از سختترین تحریمهای گسترده و چندسویه از سوی آمریکا روبهرو شد و باید برخلاف دولت ترامپ راه را برای کاهش شدت تحریم هموار کرد. از طرف دیگر توجه داشته باشیم دولت سیزدهم میتواند در مناظره احتمالی کاستیهای سیاستگذاری و کجیهای اجرایی دولت سیزدهم را با یکی از بانفوذترین مدیران دولت قبلی برای شهروندان توضیح دهد. اگر دولت مستقر به هر دلیل از مناظره با محمدباقر نوبخت خودداری کند و با ارائه تحلیلهای نهچندان وزین راه را ببندد به زیان خودش است. باید این مناظره برگزار شود تا سره از ناسره بازشناسایی شود و شهروندان نیز به برخی اطلاعات بازگونشده آگاهی یابند.
جهان صنعت
۲ پرسش انتخاباتی
دو پرسش اصلی این است که انتخابات اسفندماه چه مضمونی دارد؟ این نامزدها که همه طرفدار وضع موجود هستند و نظرسنجیها و شواهد روشن هم نشان میدهد که اغلب مردم مخالف وضع موجود هستند و روندهای سیاستی موجود را به سود خود نمیدانند، پس انتخابات حول چه مسئلهای خواهد بود؟ آیا رقابتی معنادار وجود خواهد داشت یا فقط شاهد اجرای یک آیین و مناسک سیاسی خواهیم بود؟
پرسش دوم مهمتر است. اینکه آیا سیاستهای انتخاباتی از قبیل ردصلاحیتها و اجرای انتخابات و… قرار است همچون گذشته باشد؟ اگر چنین است یا اگر قرار باشد که تحولی صورت گیرد، لازم است که مقامات سیاسی به نحو روشنی آن را بیان کنند. در ابهام حرکت کردن نتیجهبخش نیست. ظاهراً کسی درکی از سیاستهای انتخاباتی اسفند ندارد.
هم میهن
شهرداری زاکانی و تشدید شکاف طبقاتی در تهران
بالاشهر تهران همچنان «نفع بیشتری» از بودجه پایتخت میبرد تا پایینشهر همچنان از «نابرابری خدمات» رنج ببرد. بررسیهای «دنیایاقتصاد» نشان میدهد مطابق آمارهای رسمی شهرداری پایتخت، امکانات شهری همچون «تعداد بوستانها و فضای سبز عمومی» و حتی «تعداد پایانههای تاکسی» در مناطق یک تا پنج به ترتیب ۳برابر و ۵/ ۲برابر مناطق جنوبی است. با وجود این گسل خدماتی، مناطق لوکس و مرفهنشین تقریبا ۲برابر نقاط محروم شهر، شارژ مالی میشوند. این وارونگی بودجه تهران که دو منشأ دارد، باعث تشدید شکاف فقیر و غنی در شهر میشود.
دنیای اقتصاد
ناکارآمدی تیم مدیریتی شرکت ملی نفت ایران
تاریخ توسعه میدان مشترک آزادگان (مجنون در عراق) را که ورق بزنید، پر اسـت از رفتنها و آمدنها، بودن ها و نبودنها، هستها و نیستها و قراردادها و تفاهم نامههایی که نتوانسـت مرهمی بر زخمهای دهمین میدان نفتی بزرگ جهان و چهارمین میدان بزرگ نفتی ایران پس از میادین اهواز، گچساران و مارون باشد.
آخرین آن هم امضای تفاهمنامه توسـعه میدان مشـترک نفتی آزادگان با شش بانک خصوصی و دولتی و شش شرکت اکتشـاف و تولید داخلی که ۱۴ تیرماه ۱۴۰۱ و با سـروصدای زیادی با حضور رئیس جمهوری امضا شد؛ یعنی بیش از یک سال پیش.
براساس این تفاهم نامه مقرر شده است شش شرکت اکتشاف و تولید و شش بانک خصوصی و دولتی پس از امضای تفاهم نامه نسـبت به تشکیل و تأسیس یک شرکت واحد با عنوان شرکت اکتشاف و تولید آزادگان اقدام کنند و۸۰ درصد آورده از سـوی بانک داخلی و۲۰ درصد هم از سوی شش شرکت اکتشاف و تولید این پروژه تأمین شود.
جواد اوجی، وزیر نفت، پس از امضای این تفاهم نامه در صفحه شخصی خود در توییتر نوشــت: «برای نخستین بار در تاریخ صنعت نفت ایران، طرح توسعه یکپارچه میدان نفتی مشـترک آزادگان با تأمین مالی هفت میلیارد دلاری بانکهای دولتی و خصوصی، هلدینگهای اقتصادی و صندوق توسعه ملی و با هدف افزایش تولید این میدان به ۵۷۰ هزار بشکه در روز عملیاتی خواهد شد». او هشتگ «پیشران اقتصاد کشــور» را هم ضمیمه این توییت کرد.
حال بیش از یک سال از امضای این تفاهم نامه می گذرد؛ اما سرانجام کار چه شد؟ آنچه بر توسعه میدان آزادگان در عمر دو ساله دولت سیزدهم گذشته، دلچسب نیست، شرکت ملی نفت ایران به جز امضــای تفاهم نامه پر ابهام وچالش اقدامی برای توسعه این میدان انجام نداده است و میدان آزادگان نیز در صف طرحهایی مانند فشارافزایی پارس جنوبی،
توسعه میادین کیش و پارس شمالی، الیه نفتی پارس جنوبــی و … قرار گرفته که شـرکت ملی نفت ایران برنامهای برای آن ندارد؛ به راسـتی تا چه زمانی قرار است دست روی دسـت بگذارند تا درسایه ناکارآمدی تیـم مدیریتی شـرکت ملی نفت، منابع ومنافع ایران مفت بر باد برود؟
شرق
راه مبارزه با کشف حجاب این نیست
درباره احکامی که این روزها برای بیحجابها صادر میشود، با صراحت باید گفت این احکام نه بازدارنده هستند، نه انسانساز و نه منطبق با شئون شهروندان. اگر هدف اینست که این افراد تنبیه شوند، با این احکام نهتنها چنین هدفی حاصل نمیشود بلکه جسارتها بیشتر و کینهها عمیقتر میشوند.
به متولیان امور توصیه میکنیم از این مسیر برگردید و به مساله اصلی که معالجه بیماری اقتصادی کشور است بپردازید. اگر با رفع بحران اقتصادی، عدالت را در جامعه جاری کنید و آزادیهای مشروع را تامین نمائید، خواهید دید که مردم به اجرای احکام و قانون تمکین خواهند کرد. شما به جای معالجه ریشه، به شاخ و برگ چسبیدهاید.
جمهوری اسلامی