عباس عبدی روزنامه نگار در گفت و گویی با روزنامه شرق گفت انتخابات ۱۴۰۰ بن بست اصلاح طلبی را نشان داد اما به اعتقاد او صندوق رای هنوز زنده است و برای مردم اهمیتی بیشتر پیدا کرده است.
بخشی از گفت و گوی عبدی را روزنامه شرق را می خوانیم:
در واقع حوادث بعد از انتخابات ۸۸ می‌خواست این را بگوید که صندوق رأی دیگر جواب‌گو نیست. تحلیلی که فکر می‌کنم دقیق نبود و به‌همین‌دلیل ۹۲ و ۹۶ را دیدیم.
الان هم صندوق بی‌اعتبار نیست، از قضا خیلی هم معتبر شده. رأی‌انداختن در صندوق برای مردم مراسم آیینی نیست که به هر قیمتی پای آن بروند و یک رأی بیندازند. اگر کارایی نداشته باشد، نمی‌روند.
این نشان می‌دهد که صندوق مفهوم واقعی پیدا کرده و صندوق زنده است و در شرایطی جدید می‌تواند خودش را نشان بدهد. سال ۸۸ جامعه را دستخوش تغییر عمیقی کرد اما به همین نسبت متناسب با شرایط هم نبود. به‌همین‌خاطر هم در سال‌های ۹۲ و ۹۶ کاملا مسیر بازگشت را شاهدیم.
شاید اگر اصلاح‌طلب‌ها مسیر ۸۸ را نمی‌آمدند می‌توانستیم خیلی بهتر شرایط را پیگیری کنیم.
اینکه سال ۱۴۰۰ هم از این طرف بام افتادند، شاید درست باشد، اما مردم با آنها همراهی نکردند. آرای اصلاح‌طلبان در تهران فاجعه‌بار است. عدم شرکت نیز اساسا تحت تأثیر بیانیه مهندس موسوی نبود. مردم مدت‌ها تصمیمی را گرفته بودند و تغییر چندانی هم در آستانه انتخابات نکردند.
برداشت من این است که این انتخابات بن‌بست اصلاح‌طلبی به معنای گذشته آن را نشان داد.
این بدان معنی نیست که اصلاحات از اول غلط بوده، خیر. از ۷۶ تا ۸۴ کارکرد خودش را داشت و دوره خوبی هم بود. اما بعد از آن به دلیل انحرافاتی که رخ داد یا ناتوانی در تطبیق با شرایط نتوانست خودش را نجات دهد.
هم ۸۴ و هم ۸۸ اینها شکست کامل برای راهبرد اصلاحات بود. ۹۲ و ۹۶ هم برای اصلاحات موقعیت‌هایی اجاره‌ای بود و در چارچوب راهبرد اصلی اصلاحات نبود.
در ۱۴۰۰ دیگر کامل به بن‌بست رسیده و در مجلس قبل سال ۱۳۹۸ هم این بن‌بست آشکار بود. اینکه چگونه از این وضعیت بیرون می‌آیند، جزئیاتش را نمی‌دانم.
تصور نمی‌کنم کسی دیگر هم بتواند دقیق پیش‌بینی کند. آنچه در عمل رخ خواهد داد یک کوشش دسته‌جمعی برای برون‌رفت از وضعیتی است که هیچ‌کس از آن راضی نیست. حتی افراد درون سیستم.
