رصد خبر | محور کانونی تفاوت روزنامههای امروز ۱۲ شهریور، آغاز عملیات ساخت راه آهن شلمچه- بصره است. اکثر روزنامههای حامی دولت خبر آغاز عملیات اتصال ریلی ایران به عراق را در صفحه اول خود برجسته و با عکس کار کردهاند.
روزنامههای طیف منتقد نگاه کمرنگی به این خبر داشتهاند و محور مشترک آنها ابتکار عمان برای تفاهم ایران و آمریکا و احیای برجام است.
واکاوی پیامدها و خطرات اخراج اساتید دانشگاه از دیگر محورهای مورد توجه رسانههای منتقد دولت بود.
دورنمای خطرناک برای ایران
برخی افراد و جریانات نزدیک به هسته سخت قدرت به دنبال جایگزینی «شبهعلم» به جای «علم»؛ «کارگزار» به جای «عالم» و «مقلد» به جای «محقق» هستند. روندی که نهایتا توسعه پایدار را از دستور کار سیستم خارج کرده و تامین نیازهای حداقلی معیشتی را به عنوان اولویت مطرح میکند. وضعیتی که دورنمایی خطرناک را برای جامعه ایرانی تصویرسازی کرده و ایران را به دوران پیشامدرنیسم پرتاب میکند.
میگویند از زمان امیرکبیر موضوع تولید علم به مساله اصلی کشور بدل و برنامهریزیها در راستای تحقق آن آغاز شد. اما امروز برخی جریانات در حاکمیت به این نتیجه رسیدهاند که این حوزههای علمیه هستند که باید «معرفت» تولید کنند و دیگر نیازی به تولید «علم» در دانشگاهها نیست. به همین دلیل است که طی سالهای اخیر از یک طرف، نهایت تلاشها در راستای زدن دانشجو، اساتید و نهاد علم بوده و از سوی دیگر شبهعلمهایی چون طب سنتی، اقتصاد اسلامی و… هم مدام ترویج میشود. پس توده دیگر به دانشهای بهروز، تکنولوژی نوین و… نیاز ندارد، توده به گزارههایی برای بقا نیاز دارد نه بیشتر از آن. نیاز توده به اقتصاد به اندازهای است که بتواند سهم آنها از یارانهها را مشخص کند. برای توده توسعه پایدار، رشد مستمر و توزیع ثروت از طریق نظامات اقتصادی و… بیمعنی است. در این معادله دانشگاه گزاره به درد نخوری است؛ دانشگاه مطلوب از نظر این نظام فکری، آن است که یا محتوای تولید شده توسط حوزه را ترویج کند یا از حوزه تقلید محض کند. نباید در مقابل حوزه یا نهاد مستقلی باشد و رویکردهای خاص خود را دنبال کند. شبیهسازی دانشگاهها به حوزه مهمترین پروژهای است که جمهوری اسلامی اقدام به اجرای آن کرده است. با این سیاست دیگر دانش و دانشگاه موضوعیتی ندارد. وقتی موضوعیت نداشته باشد، ایران در آستانه هبوط به دوران پیشامدرن خود است.
تقی آزاد ارمکی- اعتماد
شکست دولت در ایجاد امید
این دولت نتوانسته است هیچگونه امیدبخشی را نسبت به آینده ایجاد کند. نه با عملکرد خود، نه با حرفهایی که میزنند، و نه با افرادی که مصدر امور قرار گرفتهاند. اینکه یک نفر تا دیروز جذب سرمایهگذاری خارجی را توهم میدانسته و دشمن مناطق آزاد بوده، اکنون متولی این دو وظیفه کنیم و در هر دو نیز سخنانی نامتعارف بزند، سرمایهگذاران داخلی را نیز فراری میدهد، چه رسد به جذب سرمایهگذاران خارجی. ایجاد امید شرط اول بهبود امور است. با «امید امید کردن»، امید ایجاد نمیشود. متاسفانه از همان ابتدا که درباره مذاکرات برجام چنان برخوردهایی شد، و درباره اقتصاد نیز چشمانداز و رویکردی ارائه نشد، در عمل امیدآفرینی به حاشیه رفت.
هم میهن
بریکس معجزه نمیکند
نمیتوان از بریکس انتظار معجزه برای ایران را داشت و اینکه بتوانیم بهواسطه عضویت در این پیمان بینالمللی از سد بلند تحریمها عبور کنیم، با جمعیت قریب به ۴میلیارد نفری همپیمانان بریکس دادوستد کرده و از بابت بازگشت درآمدهایمان هم دلمشغولی نداشته باشیم. به بیانی دیگر باید گفت عضویت در بریکس خوب است، اما عضویت در FATF ضرورت دارد؛ هنگامی که از «ضرورت» بیبهرهایم، «خوب» هم چندان به کارمان نمیآید و برخلاف تصورات و نظریههایی که مطرح میشود تا زمانی که تمهیدی برای گذر از تحریمهای مالی نیندیشیم، دستمان از خوان نعمت بریکس هم کوتاه خواهد ماند.
دنیای اقتصاد
تعارف را کنار بگذاریم و به تخصیص اعتبارات عمرانی بودجههای سالانه ایران در ۱۵- ۱۰ سال تازهسپریشده نگاهی دقیق بیندازیم. واقعیت تلخ این است که دولتهای ایران در این سالها منابع کافی برای بخش عمرانی و نوسازی و توسعه زیرساختها اختصاص ندادهاند. دولتهای ایران در دهه ۱۳۹۰ و در دو سال فعالیت دولت سیزدهم به دلیل فشار تحریم نفت درآمد کافی برای تخصیص اعتبار به بخش عمران نداشتهاند. از سوی دیگر روزنههای ورود سرمایههای خارجی به روشهای گوناگون بسته شده و سرمایهگذاران داخلی نیز توانایی و جرات و اجازه ورود به بخشهای زیرساختی را به دست نیاوردهاند. به این ترتیب زیر ساختهای ایران در بخشهای گوناگون با فرسودگی و فقدان بازسازی و توسعه روبهرو شده و از ناتواناییهای آنها کاسته میشود.
نبود سرمایه برای اختصاص به توسعه زیرساختها تنها خطر بزرگ برای سرزمین ایران نیست. خطر بزرگتر تحرک فوقالعاده دیگر کشورها به ویژه همسایههای بلافصل و کمی دورتر ایران برای جذب سرمایههای بینالمللی و سرمایهگذاری از منابع داخلی برای توسعه زیرساختهایی است که در صورت بهرهبرداری از آنها وضعیت ایران در مرزها و در مناسبات منطقهای و جهانی بدتر از امروز خواهد شد.
جهان صنعت
بخش مسکن و آمارهای متناقض دولت
نزدیک به هشت ماه است که دولت داده های بازار مسکن را در درگاه مرکز آمار ایران و بانک مرکزی منتشر نمی کند؛ اما ماجرا به همین جا ختم نمی شــود و دولت پلتفرم های آگهی را مجبور کرده که قیمت ها را مخفی
کنند! حالا در این شــرایطی که نه قیمت شفاف است و نه آمار منتشر می شود،
مهرداد بذرپاش، وزیر راه و شهرسازی، مدعی است که با پرس وجوی میدانی متوجه شده که قیمت مسکن ریزش درخور توجهی داشته است و از آن سو احسان خاندوزی، وزیر اقتصاد، ادعا می کند که تورم مرداد امسال به دلیل صعود قیمت مسکن، بالا رفته است و در واقع غیاب هشت ماهه آمار مسکن به آمارهای متناقض و شفاهی وزرای دولت رئیسی ختم شده است و حالا هرکسی بازی مسکن را به نفع خودش گزارش می کند.
شرق
آرایش نیروهای سیاسی ۶ ماه قبل از انتخابات
ماه قبل از انتخابات مجلس دوازدهم نشان میدهد ترکیب «روحانی- لاریجانی» درمقابل بخشی از اصولگرایان با «قالیباف» و بخشی دیگر با ترکیب «جلیلی- پایداری» آرایش نیروهای سیاسی را شکل میدهند
جبهه پایداری در انتخابات مجلس یازدهم درنهایت حاضر به ائتلاف با قالیباف و حدادعادل شد اما به نظر میرسد امید به مورد حمایت قرار گرفتن از جانب طرفداران دولت این اعتمادبهنفس را برای این حزب به وجود آورده که در انتخابات پیش رو به صورت مستقل ایفای نقش کند.
طیف قالیباف بر تکرار ساختار فعلی مجلس یازدهم که با صفت انقلابی مورد تمجید رهبر انقلاب قرار گرفته، تاکید دارند و قصد دارند با سازوکارهای پیشین خود به استقبال انتخابات بروند.
چنانچه ائتلافی بین لاریجانی و روحانی شکل بگیرد و بارقههای امیدی برای پیروزی را نیز ایجاد کند، این احتمال وجود دارد که جناحهای اصلاحطلب به رهبری محمد خاتمی نیز کنش موثرتری در انتخابات نشان داده و برای شراکت با روحانی و لاریجانی اعلام آمادگی کنند.
فرهیختگان
وارونهنمایی قطع همکاری با اساتید
“موج اخراج اساتید»، «پاکسازی دانشگاهها»، «امنیتیسازی»، «پازل خالصسازی» و …؛ تعابیر ادعایی است که این روزها برخی رسانهها و چهرههای سیاسی در همسویی سؤالبرانگیز با رسانههای معاند با هدف فضاسازی علیه کشور به کار میبرند. این قلب واقعیت و وارونهنمایی است.قطع همکاری با معدودی از اساتید پیمانی که در اجرای قوانین حاکم بر جذب اعضای هیأت علمی و مراعات استانداردهای علمی – پژوهشی و البته در معدود مواردی نیز برای جلوگیری از تکرار رویه خشونتبار و ترویج درگیری در حوادث سال گذشته، بهانه این هیاهوگری و اتهامزنی شده است و به این ترتیب مدعیان دفاع از آزادی و غیرامنیتی بودن دانشگاه، آن را وجهالمعامله مطامع سیاسی خود قرار دادهاند.
ایران
شاهد بهبود اوضاع اقتصادی هستیم
آمارهای مثبت از اوضاع اقتصادی و بهبود روابط خارجی ایران افق روشنی از اقتصاد کشور در اذهان عمومی شکل داده و از ابتدای امسال انتظارت تورمی جامعه کاهشی شده است.
تداوم اثرات مثبت سیاستهای بانک مرکزی و دولت در ماههای اخیر اعتماد عمومی را نسبت به اثرگذاری اقدامات اقتصادی دولت جلب کرده است و شاهد بهبود اوضاع اقتصادی هستیم. این عوامل مختلف دست در دست یکدیگر دادهاند تا بانک مرکزی بیشازپیش در مهار تورم موفق عمل کند.
کیهان
رییسی خندق روحانی را ترمیم کرد
پاسخ این سؤال را می شود داد: «آقای رئیسی در جامعه پل ساختید یا دیوار کشیدید؟» حالا پاسخ کاملا ساده است اما بگذارید جور دیگری پاسخ دهیم. سید ابراهیم رئیسی نه پل زد و نه دیوار ساخت. او و دولتمردانش در این بیست ماه، خندقی که طی هشت سال توسط آقای روحانی و مدیرانش بین مردم و مسئولین حفر شده بود را با مسئولیتپذیری، خدمترسانی، موقعیتشناسی و در یک کلام کار شبانهروزی نسبتا ترمیم کردهاند. مسلما هشت سال عقبماندگی، ترک فعل و سوءمدیریت با دو سال کار و تلاش بیوقفه قابل جبران نیست اما برآیند کلی دولت سیزدهم در این دو سال به ما میگوید سید ابراهیم رئیسی هم تدبیر داشت و هم امید را به مردم بازگرداند؛ کاری که رئیسدولت تدبیر و امید قرار بود انجام دهد اما هشت سال از انجام این کار نیز عاجز بود!
کیهان