رصد خبر | انتخابات ترکیه موضوع تحلیل متفاوت روزنامههاى اصلاحطلب و اصولگرا در شماره چهارشنبه ۲۷ اردیبهشت است. نقد حاشیه امن رحیمپور ازغدی و تاثیر حضور محسن رضایی در دولت سیزدهم از دیگر مطالب امروز روزنامهها است.
ضرورت اعلام مرگ منطق برجام
اتخاذ راهکاری برای پایان دادن به منطق معیوب برجام یعنی چرخه فشار و مذاکره ضرورت دارد . این راهکار هر چه باشد اعلام مکرر آمادگی برای مذاکرات از جانب ایران مصداق آن نیست. یکی از چالشهای دستگاه دیپلماسی کشور در مقطع کنونی اعلام مرگ منطق برجام در عمل است. چالشی که پس از ۸ سال انفعال و نهادینه کردن این منطق توسط دستگاه سیاست خارجی دولت تدبیرو امید(!) در طرفهای غربی؛ اگرچه پیچیده و دشوار به نظر میرسد اما کاملا انجام شدنی است. آمریکا و متحدان اروپاییاش باید عمیقا به این فهم برسند تا زمانی که فشارها علیه ایران باقی باشد پنجره چانهزنی بسته خواهد ماند.
کیهان
انتخابات ترکیه مدعیان اصلاحات را شرمنده کرد!
انتخابات ترکیه که این روزها بدون ادعای تقلب و آشوبگری به دور دوم رفت، مدعیان اصلاحات را به دلیل عملکردشان پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ از خجالت آب کرده است.
کیهان
کشاکش قدرت در اردوگاه اصولگرایان
در غیاب طیفهای اصلاحطلب که هنوز نمیدانند تیغه تیز نظارت استصوابی آیا امکان مشارکت در انتخابات را به آنها میدهد یا نه؟ این اصولگرایان هستند که میتینگهای انتخاباتی خود را استارت زدهاند. اما اینبار نه خبری از «اصولگرایان سنتی» است و نه نشانهای از تحرکات انتخاباتی وسیع «نو اصولگرایان» پیداست؛ بلکه این اعضای جبهه پایداری همراه با طرفداران سعید جلیلیاند که در بیعتی خودخواسته، تلاش میکنند سکه اصولگرایی را یکسره به نام خود ضرب کنند. با هر متر و معیاری که به تحرکات جبهه اصولگرایی نگاه شود، نمیتوان تردید داشت که پایداریچیها اینبار مستقل از سایر گروههای اصولگرایی قرار است در انتخابات مجلس دوازدهم حاضر شوند. ریشه این بینیازی هم برآمده از نقشی است که این طیف طی سالهای اخیر در فضای سیاسی کشور به عهده گرفتهاند. لیدرهای پایداری با توجه به نقشی که این طیف در چینش ترکیب کابینه، تصمیمسازیهای مجلس و… ایفا کرده، احساس میکنند بینیاز از سایر طیفهای جناح راست میتوانند کل قلمروی اصولگرایی را فتح کنند. در نقطه مقابل اما نواصولگرایان که بارها زیر ضربات پی در پی جبهه پایداری تلو تلو خوردهاند، تلاش میکنند بازی را به زمینی که توانایی بیشتری در آن دارند، بکشانند.
اعتماد
ناظران خارجی در انتخابات ترکیه
انتخابات ترکیه فارغ از اینکه اردوغان یا رقیب او برنده شوند، سرمایه بسیار گرانسنگی برای حکومت و مردم ترکیه است.
چیزی که ما نیز تجربه آن را در سال ۷۶ و ۹۲ داشتیم. انتخابات ترکیه بدون مداخله خارجی، ولی با حضور ناظران خارجی برگزار شد.
عباس عبدی- اعتماد
آدرس عوضی درباره تورم
تحریمهای اقتصادی علیه نظام جمهوری اسلامی طولانی شده است و همین مساله دلیل اصلی ایستادگی نرخ تورم در عددهای بالا است، به این معنی که نهاد دولت بدون اینکه جرات کند دست به ترکیب هزینههای بودجه بزند و آنها را منطقی و براساس میزان درآمدهای واقعی کند بر درآمدهای رویایی در بودجه میافزاید. دولت چرا باور نمیکند کمبود درآمدهای حاصل از صادرات نفت خام به دلیل ادامه تحریمها بودجه را نامتوازن کرده و دولت با راهبرد تامین هزینههای مندرج در قانون بودجه به هر دری میزند تا کسری بودجه را جبران کند و بسیاری از این درهایی که باز میشوند به روی تورم باز میشوند. از سوی دیگر به دلیل ادامه تحریمها و به دلیل اینکه ایران نمیتواند از هیچ نهاد بینالمللی یا کشورهای دیگر برای یک مدت قرض بگیرد، بازار ارز از تعادل خارج شده و در کمتر از دو سال قیمت هر دلار بیشتر از دو برابر شده و همین مقوله نیز به افزایش نرخ تورم دامن میزند. رسانههای هوادار دولت، اقتصاددانانی که سنگ دولت سیزدهم را به سینه میزنند، مدیران دولت و اعضای مجلس قانونگذاری و نیز احزاب و گروههای سیاسی هوادار دولت چشمها را بر این مقوله بسته و پی در پی آدرس عوضی میدهند.
جهان صنعت
چرا اصلاح طلبان حسرت مشارکت در ترکیه را می خورند؟
اصلاحطلبان اینروزها بر انتخابات ترکیه رشک میبرند، اما همه انتخاباتها و مشارکتهای مردم ایران را چه آنوقت که پیروز شدند، و چه آنگاه که شکست خوردند، به جهنمی برای کشور تبدیل کردند. دوم خرداد را که پیروز شدند، در خامترین پنداشت سیاسی تاریخ ایران، پیروزی ۲۰ میلیونی جمهوریت بر اسلامیت ۸ میلیونی نامیدند و در انتخابات ۸۸ که شکست خوردند، برخلاف باور خود که در جلسات خصوصی بر زبان میآوردند، بر طبل تقلب کوبیدند تا به اذعان تحلیلگران غربی بهترین فرصت و بهانه در دست اوباما برای اعمال گستردهترین تحریمهای تاریخ علیه ملت ایران باشد. اصلاحطلبان با مشارکت مردم چه کردند که حالا حسرت مشارکت همسایه را میخورند!
جوان
حاشیه امن نباید فقط برای ازغدی باشد
ما نباید به فکر بســتن دهان ها باشــیم. باید اصلاح دهان ها را در دســتور کار قرار دهیم. بایــد یاد بگیریم هر فردی به دلیل حمایت جریان سیاســی و داشــتن حاشــیه امن به خود اجازه ندهد از یک تریبون آبروی افراد را به دلیل منافع سیاســی، جناحی و حزبی زیر سؤال ببرد و حرف هایش بُعد جرم انگاری داشته باشد.
اتفاقا من آرزو دارم که فضا بازتر شود. ای کاش در ایران تریبون برای همه باز باشد و همه بتوانند آزادانه حرف خود را در روزنامه ها و دیگر محافل بزنند، نه اینکه ازغدی و عده ای محدود، فقط با حاشــیه امن مشــغول بردن آبروی افراد باشند و کسی هم جرئت شــکایت از آنها را نداشته باشــد. باید فضا و تریبون برای همه باشد که حرف بزنند، اما درســت، مســتند، با دلیل و تحلیل حرف بزنند. یعنی حرف حســاب بزند و طرف مقابل هم پتانســیل پذیرش نقد را داشته باشد. ما نباید تریبون ها را ببندیم، باید آن را اصلاح کنیم. پس اگر آقای روحانی در هشــت ســال ریاســت جمهوری خود از پتانســیل حقوقی پست رئیس جمهور استفاده می کرد و دهان برخی از منتقدان خود را از طریق شکایت در قوه قضائیه می بست یا با ارسال لایحه ای به مجلس و تصویب آن به صورت قانون، دهان منتقدان را بســته بود، امروز از او به عنوان چهره سیاســی آزادی کشــی یاد می شد که پتانســیل پذیرش منتقدان را ندارد و باب بستن دهان ها را بنا نهاده است.
نعمت احمدی- شرق
دولت رئیسی در چاه محسن رضایی
از اتفاقات جالب چرخ روزگار این است که محسن رضایی که بهعنوان دبیر مجمع از مخالفان پیوستن ایران به FATF بود، حالا در دولت جدید بهعنوان یک عضو اقتصادی درگیر پیامدهای عدم عضویت ایران است. اگر مانعتراشیهای او و یارانش در سالهای گذشته نبود و این ماجرا پیشتر حل و فصل شده بود، اکنون بهعنوان «معاون اقتصادی رئیسجمهور» با دست بازتری میتوانست به دولت سیزدهم در حل مشکلات اقتصادی کمک کند. حالا به نظر میرسد دولت سیزدهم در چاهی افتاده که محسن رضایی برای حسن روحانی و تیم اقتصادی او کنده بود.
هم میهن
درس های انتخابات ترکیه
انتخابات ترکیه نشان میدهد که یکدستی حکومتها سراب است. خواهید دید که افغانستان در شرق ما با حضور یکدست طالبان در تمامی مراکز قدرت هیچگاه پیشرفت موثری نخواهد کرد ولی جامعهای بهظاهر دوقطبی و ۵۰-۵۰ در غرب ایران میتواند با حفظ احترام به حقوق عمومی و حاکمیت مردم، در مسیر توسعه و پیشرفت قرار گیرد و دست به دست شدن دولتها نیز خللی در این راه ایجاد نکند.
نکته بسیار مهمتر این است که این انتخابات بازنده ندارد، همه برنده هستند، برخی کمتر، برخی بیشتر.
هم میهن
رشک ایرانیان به انتخابات ترکیه
انتخابات رشک برانگیز ترکیه
برای ایرانیانی که دست کم نیمی از کاندیداهای آخرین انتخابات ریاست جمهوریشان پوششی بودند، انتخابات ترکیه رشکبرانگیز است؛ انتخاب میان دو رقیبی که نه متفاوت، بلکه هر یک در منتهیالیه دو طیف متضاد هستند؛ یکی اردوغانِ اسلامگرا و دیگری قلیچدار اوغلوی لائیک. وقتی خبر از مشارکت ۹۴ درصدی هم میرسد، این حسرت، سیاسیون را نیز دربرمیگیرد.این انتخابات و مقایسه آن با مشارکت ۴۸ و ۴۲ درصدی ایرانیان در دو انتخابات اخیر ریاست جمهوری و مجلس، محمل واکنشها و کنایههای متعدد شد. خیلی از سیاسیون آن را دارای اشارتهای بسیار برای نظام انتخابات در ایران دانستند.
توسعه ایرانی