رصد مطبوعات
“فرانسه را رها کنید” ، “عاقلانه نیست انگلیس از شورش فرانسه سود ببرد”

رصد خبر | روزنامه‌های حامی دولت در شماره امروز دوشنبه تشییع پیکر ۲ شهید حمله تروریستی زاهدان، سفر رییسی به آفریقا را برجسته کردند.

انتقاد از برخی رسانه‌های داخلی به دلیل « همراهی با بیگانگان و حرکت در خط دشمن » دیگر محورهای مورد توجه این رسانه‌ها بود.

رسانه‌های منتقد دولت اما ، نادرست بودن گزارش مرکز آمار ایران از کاهش نرخ بیکاری ، ضرورت برخی اصلاحات تا قبل از انتخابات و رها کردن شورش در فرانسه و توجه به داخل ایران را برجسته کردند.

همسویی برخی رسانه‌های داخلی و بیگانه

بر دشمن حَرَجی نیست که از این حضور میدانی و نشاط اجتماعی دردش بیاید. عجیب آن است که برخی نشریات داخلی، از جلوه ایمان و امید و همدلی ملت ایران ناخرسند شوند و در سانسور، همان‌گونه رفتار کنند که مثلا BBC و VOA یا اینترنشنال صهیونیست رفتار می‌کنند. این رسانه‌های زرد غالبا قلم‌فرسایی می‌کنند مبنی بر اینکه مردم از دین برگشته و بی‌دین شده‌اند؛ اما وقتی ادعای‌شان در میدان واقعیت ابطال می‌شود، سر به زیر برف می‌کنند تا ماجرا مشمول مرور زمان شود. چه آرزوی موهومی! مناسبت‌ها، جشن‌ها و عزاداری‌های عمومی، ذاتا اختناق‌شکن و سانسو‌‌رشکن هستند؛ سانسور و اختناقی که به واسطه جریان فشار قوی «شبکه‌های رسانه‌ای» وامدار قدرت‌های شیطانی پدید می‌آید و مانعی در مقابل آشنایی و اُنس با ارزش‌های انسانی و اسلامی است. مناسک اجتماعی و عمومی از این قبیل، فضا را در مقابل ظلمت‌افکنی شبکه‌های بیگانه روشن می‌کنند و تار‌های تنیده شده در عرض و طول زندگی آخر‌الزمانی را از هم می‌درند. دشمن هم از همین کارکرد مناسک دینی و انقلابی عصبانی است.
سانسور رویدادهای امیدوار‌کننده، یا سانسور اجتماعات عظیمی مانند جشن غدیر، از سر حقارت شخصیت و نشانه بُخل ورزیدن و ناخوش داشتن شادمانی مردم است. اینان همان رسانه‌هایی هستند که در رویداد‌های شیرینی مثل راهپیمایی دشمن‌شکن ۲۲ بهمن، و رونمایی از موفقیت‌هایی مانند موشک بالستیک‌ هایپرسونیک یا بهره‌برداری از پروژه‌های بزرگ تولید و آب و برق و گاز، گسترش صادرات کشور با وجود تحریم‌ها و…، به سانسور مطلق پرداختند. آنها نه رسانه پاسداری از اراده و امید مردم، بلکه مامور تزریق ترس و یاس بودند.
کیهان

عاقلانه نیست انگلیس از شورش فرانسه سود ببرد

شکست‌های رخ داده در ادغام مهاجران در جامعه میزبان رو به افزایش است. بحران در سرتاسر اروپا نتیجه دهه‌ها تفکر آرزویی در مورد چگونگی حل مشکلات مربوط به مهاجرت است. با این وجود، عاقلانه نیست که انگلیس از مصیبت فعلی فرانسه و سوئد لذت ببرد: بی‌نظمی اجتماعی پدیده‌ای مسری است و ممکن است صرفا یک جرقه لازم باشد تا انگلیس را نیز با شرایطی جهنمی مواجه سازد.
کیهان

خاتمی گفت مولاودی اما آذر منصوری انتخاب شد

جدیدترین اخبار به دست آمده از محافل جبهه اصلاحات بیانگر آن است که گرچه تأکید محمدخاتمی مبنی بر انتخاب یک زن به عنوان رئیس جبهه اصلاحات ایران مورد توجه قرار گرفته، اما در فرایند مصداق آن، گزینه اصلی و مورد خاتمی مورد بی توجهی اصلاح‌طلبان ساختاری قرار گرفته است. گفته می‌شود، نظر خاتمی برای ریاست جبهه اصلاحات ایران شهیندخت مولاوردی بوده، اما با تأکید و هدایت تاج‌زاده و از طریق همسرش فخری محتشمی‌پور اصلاح‌طلبان ساختاری، آذر منصوری را برگزیده و عملاً استیلای رادیکال‌ها را نه تنها تثبیت کرده، بلکه نشان دادند اصلاح‌طلبان ساختاری در چارچوب هژمون ساختن برنامه‌های‌شان حتی حاضر به تمکین به توصیه‌های خاتمی نیستند.
جوان

حجاب مقوله‌ای فرهنگی، سیاسی و امنیتی

حجاب فقط مقوله‌ای فرهنگی نیست که بتوان با کار فرهنگی آن را در جامعه حل‌وفصل کرد. در حال حاضر مسئله حجاب در جامعه ایران به مقوله سیاسی- امنیتی هم تبدیل شده و بر همین مبناست که مقام معظم رهبری مسئله حجاب را علاوه بر موضوعی شرعی، امری سیاسی دانستند و تأکید کردند: «در مسئله پوشش، حجاب، محدودیتی شرعی و قانونی است نه محدودیتی دولتی و کشف‌حجاب نیز هم حرام شرعی است هم حرام سیاسی.» در واقع نوع پوشش دارای پیام‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است.
جوان

حرکت رسانه‌ها در خط دشمن

جوامع امروزی به روزنامه‌نگاری (ژورنالیسم) نیاز دارند، اما ژورنالیسم مطلوب قطعاً با وضعیت موجود تفاوت‌های بی‌شماری دارد. روزنامه‌نگار چنانچه از زاویه صحیح و با هدف درست به موضوعات اجتماعی بپردازد، می‌تواند در جامعه خود تغییر مثبت ایجاد کند. خبرنگاری پژوهشی همواره در جوامع کاربرد‌های مثبتی داشته است، اما انتشار حقایقی که جز آشفته کردن فضای ذهنی جامعه تأثیر دیگری ندارد، عقلانی نیست. برای مثال همه می‌دانند که اسیدپاشی عملی وحشیانه و حیوانی است، اما انتشار اخبار آن در این سطح وسیع عملاً سودی برای جامعه ندارد و جز ایجاد اضطراب دائمی در افراد و بدبینی نسبت به سایر اعضای جامعه نتیجه‌ای نمی‌دهد.
عقلای قوم همواره بر ضرورت اجتناب از سیاه‌نمایی و لزوم ایجاد امید و نشاط در مردم تأکید کرده‌اند. دشمن درصدد است با ایجاد فضای یأس و بدبینی و دامن زدن به اخبار بد، جامعه را از تحرک و پویایی تهی سازد و به سمت یأس و ناامیدی سوق دهد. هوشیاری در برابر این حرکت زیرپوستی و رذیلانه، اتفاقاً رسالت رسانه‌هاست که به نظر می‌رسد بیشتر در این خط حرکت می‌کنند و از وظیفه اصلی خود غافل مانده‌اند.
جوان

۵ اقدام اصلاحی که باید انجام شود

در این فرصت باقی مانده تا انتخابات اسفندماه این ۵گزاره اصلاحی را صورت دهد. ۱)نظارت استصوابی لغو شود .۲) اصلاح آیین نامه داخلی خبرگان رهبری در اجلاسیه شهریورماه انجام شود.۳) لازم است ضابطان نظامی و امنیتی از پرونده های سیاسی خارج شوند . ۴)بحث حذف تبصره ماده ۶۳۸ که در خصوص موضوع حجاب است، در دستور کار قرار بگیرد.۵)استقلال قوه قضاییه محقق شود

سعید شریعتی- اعتماد

در ۳ حوزه سیاسی، اقتصادی و اجتماعی نیازمند اصلاح هستیم

در سه سیاست نیازمند اصلاحات هستیم: سیاست خارجی، سیاست‌های اقتصادی و معیشتی و سیاست‌های اجتماعی. امروز بدون تردید اولویت با سیاست اجتماعی است. راه اصلاح اقتصادی از سیاست خارجی خواهد گذشت و به اعتقاد من راه اصلاح هر دو سیاست خارجی و اقتصاد بدون گشایش‌های اجتماعی و سیاست‌های اجتماعی فرهنگی مناسب و نوعی همراه کردن جامعه از طریق افزایش اعتماد در جامعه، امکان‌پذیر نیست. سرمایه‌های اجتماعی، سرمایه‌های انسانی، سرمایه‌های نمادین سازمان‌های مردم نهاد و اساتیدی که می‌توانند به رغم داشتن نقدها در درون ایران گفت‌وگو کنند ؛ باید گرامی داشته شوند. اماکن اثرگذاری همچون خانه اندیشمندان را نه تنها تعطیل نکنیم بلکه ده‌ها خانه اندیشمندان جدید برای نقدواصلاح ایجاد کنیم. چنین روشی می‌تواند متضمن آرامش و سعادت باشد. باید جامعه را به سمتی ببریم که احساس آرامش از عدم دخالت در حوزه عمومی و خصوصی در آن گسترش یابد.
با نگرانی تمام، شاهد اجرای سیاست‌های معکوس هستیم.
علی ربیعی- اعتماد

فرانسه را رها کنید و رفتار خود را اصلاح کنید

غالب طرفداران وضع موجود دنبال این هستند که با برجسته کردن حوادث یا اخبار منفی و اعتراضات در کشورهای دیگر به‌ویژه غربی، نوعی سپر دفاعی برای توجیه رفتار خود در ایران پیدا کنند. درحالی‌که مسئله نه اصل اعتراضات، بلکه چیز دیگری است. اعتراضات و حتی تقابل‌های خشونت‌آمیز فرهنگی و نژادی و مذهبی رخداد غیرمنتظره‌ای نیست. اعتراضات ناشی از وضع بد اقتصادی و نابرابری نیز موضوع چندان عجیبی نیست، چه در ایران و چه در فرانسه یا هر کشور دیگر. پس مسئله چیست؟ مسئله نحوه مقابله و مواجهه با این اعتراضات است. تفاوت اصلی میان جوامع در نحوه واکنش به اعتراضات است. واکنش رسمی به اعتراضات است که ابعاد آن را کوچک یا بزرگ می‌کند. آن را حل یا تبدیل به زخمی ناسور می‌کند. اقشار ساکت را علیه معترضین؛ یا همراه با آنان می‌کند. آن را به عنوان یک حادثه تمام می‌کند یا تبدیل به حلقه‌ای جدید از زنجیره اعتراضات قبلی و بعدی می‌کند.به‌جای پرداختن به کشورهای دیگر و حوادث آن برای پیدا کردن مستمسکی جهت توجیه رفتار خود، به اصلاح رفتار رسمی در ایران بپردازیم و دیگران را چه خوب و چه بد، به خودشان و مردمشان وانهیم.
هم میهن

ضعیف‌ترین کابینه پس از انقلاب

روش مبارزه سیاسی برای کسب قدرت در ایران به‌گونه‌ای است که به دلیل نبود حزب‌های نیرومند و شناسنامه‌دار و دارای عضو و کادر مشخص و با مرام و اساسنامه معلوم و پیدا‌، در دوره‌های انتخاباتی‌، نیروهای سیاسی ناگزیرند زیر پرچم‌های دو جناح درآیند؛ جناح اصولگرا و جناح اصلاح‌طلب‌‌‌. اما مساله اصلی این است که اصلاح‌طلب‌ها ناگزیرند در انتخاب کاندیدای خود به جای اینکه شایسته‌‌ترین و ورزیده‌ترین کادر خود را به میدان مبارزه بفرستند کاندیدایی را انتخاب کنند که می‌دانند از سوی شورای نگهبان احراز صلاحیت می‌شود. از سوی دیگر اصولگراها نیز با توجه به اینکه اعتماد کافی دارند که هر کادری را معرفی کنند از سوی شورای نگهبان احراز صلاحیت می‌شود کوشش نمی‌کنند ورزیده‌ترین کادر را به میدان بیاورند. یک دلیل اصلی بالا بردن ریسک فعالیت‌های اقتصادی در ایران این است که برنده انتخابات بدون برنامه از پیش تهیه شده کار خود را آغاز می‌کند. کاندیدای اصولگرایان نیازی نمی‌بیند برنامه بدهد، زیرا می‌داند اولا از سوی شورای نگهبان احراز صلاحیت می‌شود و دوما رقبایش نیرویی برای نقد ندارند، زیرا رسانه‌ها و تریبون‌های رسمی در اختیار اصولگراها است. در چنین وضعیتی بود که انتخابات پیشین ریاست‌جمهوری با درصد نسبتا کمتری نسبت به دوره‌های قبل برگزار شد‌. حالا این شرایط حاکم است و در سال‌های ۱۳۸۴ تا امروز یعنی به مدت ۱۸ سال است نهاد دولت با نیرومندترین عناصر ایرانی کار نکرده و به دلیل اینکه در روش موجود برای کسب قدرت سیاسی کینه‌ها به اوج می‌رسد همه کادرهای کاربلد دولت قبلی دور از میدان عمل ایستاده‌اند و نظاره‌گر رفتار و تصمیم‌های ضعیف‌ترین کابینه پس از انقلاب هستیم. ادامه این روش‌ها برای کسب قدرت‌، نهاد دولت را به نیروهای غیراصیل و ناکارآمدتر خواهد سپرد. تغییر نیمی از اعضای اقتصادی دولت و ادامه کار با تبصره و اما و اگر بقیه اعضای باقی مانده گروه اقتصادی همان اثری است که روش مبارزه سیاسی بر ایرانیان تحمیل کرده و خواهد کرد
جهان صنعت

کم شماری جمعیت فعال برای کاهش نرخ بیکاری

نرخ بیکاری ۱۰.۷درصدی سال ۱۳۹۸ با جمعیت فعال ۴۴.۱درصدی و در سوی مقابل، نرخ بیکاری ۸.۲درصدی بهار سال ۱۴۰۲ با جمعیت فعال ۴۱.۲درصدی. این اعداد نشان می‌دهد که نرخ بیکاری کشور نسبت به سال ۱۳۹۸ در شرایطی ۲.۵درصد کاهش داشته که نرخ جمعیت فعال ۲.۹درصد کاهش را تجربه کرده است.
برای درک بهتر این موضوع، سراغ جمعیت شاغل در این دو برهه زمانی می‌رویم. سال ۱۳۹۸، جمعیت شاغل ۲۴میلیون و ۲۷۴هزار نفر بوده و بهار امسال این عدد به ۲۴میلیون و ۳۰۶هزار نفر رسیده است یعنی به فاصله ۳۹ ماه پس از پایان سال ۱۳۹۸، در کشور تنها ۳۲هزار مورد به اشتغال خالص افزوده شده است؛ کمتر از هزار نفر در هر ماه.
کار و کارگر