رصد خبر | نگرانی از طرح مولد سازی داراییهای دولت در قالب برنامه هفتم توسعه با طرح کلید واژههایی چون “فساد قانونی” و “فساد کلاسیک” در صدر محورهای مورد توجه روزنامههای منتقد دولت در شماره امروز ۲۶ شهریور بود.
محور اصلی مورد توجه روزنامههای حامی دولت تجمع میلیونی به مناسبت سالگرد شهادت امام رضا در مشهد بود.
از دیگر محورهای مورد توجه این طیف از روزنامهها شکست پروژه احیای اغتشاشات، عهد شکنی اروپا در برجام و زانو زدن آمریکا در مقابل ایران در پی انتقال دارایی ایران بود.
روزنامههای منتقد دولت افزایش افسردگی یک سال پس از اعتراضات و درگذشت محمد محمد علی قصهنویس اجتماعی را برجسته کردند.
اعتراف و حمله اپوزیسیون به خودشان
سالگرد آشوب پاییزی پارسال در سال جدید تبدیل به اعتراف و حمله اپوزیسیون به خودشان شد. اپوزیسیونی که سال پیش بدون آنکه خود باور به شدنیبودن براندازی داشته باشند، عدهای را در طمع آن تهییج کردند و حالا که اقتدار ایران در پیشبردن سیاستخارجی و پیوستن به نظامهای بزرگ جهانی و بازگرداندن قدرتها به توافقات، منجر به قطعشدن آلافوالوف اپوزیسیون شد، روحیه دوستان خود را تخریب میکنند! چنین خائنانی که حزب بادند و حتی بدتر از حزب باد!
جوان
برای انقلاب انتظار فرش قرمز دارند
از ۸۸ میلیون ایرانی در همه پنج ماه حدود ۴۰۰ هزارنفر (با تکراریها) به میدان آمدند و طبیعی بود که برای انقلاب چنین عددی ره به جایی نخواهد برد. وقتی از طرف امثال ما سؤال میشود که چرا مردم نپیوستند، پاسخ داده میشود که شما مردم را میکشتید، زندانی میکردید. ترسیدند و نیامدند. اگر آن حرکت انقلاب و براندازی بود، مگر براندازان توقع دارند حکومت برایشان فرش قرمز پهن کند و بگوید بفرمایید انقلاب کنید؟! خشونت از نظر علمی جزئی از روند انقلابهای کلاسیک در علم سیاست است و جریان انقلابکننده توقع گل و بلبل از حاکمیت مستقر ندارد.
جوان
حضور در انپیتی فرصت به دشمن
این سؤال با دولت محترم در میان است که اولاً؛ کدامیک از موارد یاد شده درباره فاجعه بودن برجام را قابل تردید میدانید؟ ثانیاً؛ حضورمان در معاهده NPT غیر از خسارت محض و فرصتدادن به دشمنان برای باجخواهی و زورگویی چه سود دیگری داشته است؟! مخصوصاً آن که دشمن بارها اعتراف کرده که چالش در برنامه هستهای ایران بهانهای برای جلوگیری از پیشرفت و اقتدار این کشور است. با این وجود چرا باید در برجامی که عملاً وجود ندارد و در معاهده NPT که بهانهای برای جلوگیری از پیشرفتهای علمی و تکنولوژیک کشورمان است حضور داشته باشیم؟! توضیح آن که در ماده ۱۰ معاهده «منع گسترش سلاحهای هستهای،NPT » تصریح شده است در صورتی که یکی از کشورهای عضو، حضور خود در NPT را با منافع ملی و حاکمیتی خود در تعارض ببیند، میتواند از آن خارج شود… پس منتظر چه هستیم؟! آمریکا که رسماً و اروپا نیز عملاً از برجام خارج شدهاند. روسیه و چین هم که معارض ما نبودهاند. بنابراین ما در کدام برجام ماندهایم؟! انتظار دارید آمریکا و اروپا با چه زبانی مرگ برجام را اعلام کنند که باور کنیم؟! با عرض پوزش مبادا مانند آن سخنران که برای سالن خالی سخنرانی میکرد، منتظریم تا سرایدار کلید سالن را بدهد تا باور کنیم در سالن خالی سخنرانی میکنیم!
حسین شریعتمداری –کیهان
پیامد اعتراضات، اضطراب و افسردگی
شواهد روشن نشان میدهد که در جریان آن اعتراضات سال گذشته و پس از آن، بیماریهای اضطرابی خیلی تشدید شده بود و اکنون که از شدت حوادث کاسته شده است، بیماری در قالب افسردگی ناشی از ناامیدی و ناکامی تشدید شده است. این نوع بیماریها علاوه بر آثار مخرب روانی، عوارض سوءجسمی نیز دارند و در امید به زندگی اثر خیلی منفی میگذارند. اگر این واقعیت جامعه خود را در کنار شاخصهای جهانی درباره میزان شادی مردم کشورهای جهان قرار دهیم، متوجه میشویم؛ جامعهای که دچار اضطراب، افسردگی، ناکامی و فقدان شادی باشد، مستعد برداشتن گامهای روبهجلو نیز نخواهد بود. بنابراین، پیش از هر اقدامی باید کوشید که روحیه عمومی بازیابی شود و نشاط و امید به آنان تزریق گردد. شرایط تورمی بالا و فقدان چشمانداز و امید نسبت به آینده، این بیماریها را تشدید کرده است.
هم میهن
اخراج خود از جامعه و تاریخ
نوع و سطحی انطباق معنادار میان رویکرد چپ ارتدوکسی یا افراطی در شوروی پساانقلابی و رویکرد برخی سوپرانقلابیهای ایران امروز ایجاد کنم که این روزها سخت در تلاش برای خالصسازی و نوعی انقلاب فرهنگی دوم در دانشگاهها هستند. عدهای در جامعه امروز ما، چنان از جام و پیغام صبوح قدرت مست شدهاند که ناعقل و ناهوش، بسان زنگی مست، تیغ بر رخسار لطیف فرهنگ و علم و هنر کشیده و بیمحابا هر ناهمگن با خویش را از دم تیغ میگذرانند. اینان همچون همگنان ارتدوکسمشرب مارکسیستی خویش، نمیدانند که سپهر پیر بدعهد و بیمهر است و تیغ فرهنگ و هنر و علم بس تیزتر است و به تعبیر مولانا، از بریدن نیز حیایی ندارد، نمیدانند همانگونه که کادرهای تحصیلکردهای که برای خدمت به نظام استالینی تربیت یافته بودند، دچار شور و هیجان شدند و با کنجکاویهای روشنفکرانه، آمال هنرمندانه و اشتیاق به فرهنگ پرغنا راه دیگری پیش گرفتند و تغییر ماهیت دادند، تربیتشدگان آنان نیز، دیری در هیبت و خویگان سوژههای منقاد و وفاداری نخواهند ماند و کمتر از زمانی که انتظارش را دارند با انبوهی از «دگرهای درون» مواجه خواهند شد که به تصریح فرزانهای، رادیکالتر از «دگر برون» هستند و نمیدانند در زمان و زمانه ما دانشگاه به وسعت جامعه است و رابطه استاد و دانشجو به وسعت هر ارتباط مجازی و حقیقی در فضای هتروتوپیایی. به بیان دیگر، اخراج هر استاد، در واقع، به کار گرفتن یا استخدام او در دانشگاه بزرگتر است. اندکی تامل کنند و ببینند این اخراج که میکنند، اخراج دیگری است از دانشگاه یا اخراج خود است از جامعه و تاریخ.
محمد رضا تاجیک- اعتماد
منافع افراد درون قدرت اولویت حاکمیت
بسیاری از بخشهای برنامه هفتم توسعه عملا فسادزاست . بهعنوان نمونه اینکه در سایه این برنامه، چنین امکانی فراهم میشود که فرزندان و افراد منتسب به مقامات بتوانند روزانه یک میلیون دلار نفت کشور را از طریق حساب شخصی به فروش برسانند و موارد متعددی از این دست. در چنین شرایطی به نظر میرسد سخن گفتن از اینکه برنامه توسعه چیست و آثار و پیامدهای اجرای این دست سیاستها بر جامعه چیست، محل بحث نخواهد بود، چراکه مساله روشن است و به نظر میرسد برخی آقایان عمیقا و تعمدا در تلاش برای القای این هستند که هیچکس قادر به انجام هیچکاری نیست و هرکاری که بخواهند انجام میدهند. برخی افراد در دستگاههای دولتی ظاهرا حافظ گروه قلیلی از الیگارشها و افراد درون قدرت هستند و اخطارها و تذکرها و ذکر مصیبتهای دلسوزان جامعه و مردم نیز اصلا شنیدنی نیست!
عملا به نظر میرسد منافع ملی فاقد اهمیت است و در اقداماتی که دولت، مجلس و قوه قضاییه و مجموعه دستگاههای دولتی انجام میدهند، آنچه محل توجه قرار گرفته، منافع افراد درون قدرت، الیگارشها و افراد منتسب به آنان و نزدیکانشان است.
راغفر- جهان صنعت
نقش کمرنگ دولت در رشد اقتصادی
رشد اقتصادی ایران در سالهای اخیر، یک الگوی زیگزاگی را سپری کرده است. در این مسیر، بهبود رشد اقتصادی بیش از آنکه ناشی از عملکرد و سیاستگذاریهای دولتها باشد، متاثر از کاهش اثر تحریمهای نفتی بوده است. از سوی دیگر، افول رشد اقتصادی نیز در زمانی رخ داده که مانعی برای فروش طلای سیاه ایجاد شده باشد. به بیان دیگر، هنوز مهمترین عاملی که میتواند بازیساز رشد اقتصادی کشور نامگذاری شود، میزان دستیابی به درآمدهای نفتی است. درآمدهای نفتی کشور متاثر از قیمت جهانی نفت، میزان فروش روزانه و چگونگی دستیابی به این منابع بوده که این موارد نیز عمدتا تحت تاثیر شوکهای سیاسی بوده است. درحالیکه طی دهههای اخیر رشد اقتصادی ما سرمایهمحور و عمدتا تحت تاثیر درآمدهای نفتی بوده است، اقتصاددانان تاکید میکنند که رشد اقتصادی پایدار و رفاهساز، بر مبنای افزایش بهرهوری و بهرهگیری از نوآوری حاصل خواهد شد.
دنیای اقتصاد
مذاکره با تمام قدرتها ، راهکار ایران در برابر اروپا
جمهوری اسلامی ایران باید سیاست تنشزدائی بینالمللی را گسترش دهد و مشکلات خود با آمریکا را نیز بدون چشمداشت این و آن از جمله اروپا حل کند. روی آوردن به این سیاست بهیچوجه به معنای تسلیم شدن در برابر زیادهخواهیهای آمریکا نیست. ما یک کشور مستقل، قدرتمند، برخوردار از ثروتهای بالقوه و صاحب نیروی انسانی هوشمند و با استعداد هستیم و میتوانیم در رویاروئی با هر کشوری هرقدر هم که قدرتمند باشد، از حقوق خود دفاع کنیم. روشن است که هیچیک از کشورهای قدرتمند جهانی اعم از آمریکا، روسیه، چین و اروپائیها قابل اعتماد نیستند ولی قابل اعتماد نبودن هرگز در روابط بینالملل معیار و مبنای تعامل نبوده و نیست. ما باید از اعتماد به نفس کافی برای مواجهه و مذاکره با تمام قدرتهای مطرح جهانی و دفاع از منافع ملی خود در برابر آنها برخوردار باشیم. فقط در این صورت است که اتحادیه اروپا انگیزهای برای شاخ و شانه کشیدن علیه ما نخواهد داشت.
جمهوری اسلامی
مجلس برنامه هفتم را غیر قابل اجرا کرد
مصوبات نهایی کمیسیون تلفیق برنامه هفتم، صرفنظر از غیرواقعگرایانه بودن اهداف پیشبینی شده و غیرقابل اجرا بودن بسیاری از احکام آن، شکاف بین منابع و مصارف دولت و کسری بودجه را تشدید خواهد کرد. این منابع نهتنها از توان بودجه سنواتی کشور بلکه از ظرفیت اقتصاد کل کشور نیز خارج است.
ایران