روزنامه جمهوری اسلامی در شماره روز دوشنبه ۴ مرداد به نقد طرح مجلس برای ساماندهی فضای مجازی پرداخت و در یادداشت با عنوان ” طرح ساماندهی فضای مجلس را سامان دهید!” نوشت: بنظر می‌رسد جریان اصول گرایی که در سال‌های اخیر خود را انقلابی‌تر از دیگر گروه‌های سیاسی جامعه می‌داند در راستای هم سو کردن ارکان و نهادهای حاکمیتی در سخت‌ترین مرحله به طرح ساماندهی فضای مجازی رسیده است.
بررسی درخواست عده‌ای از نمایندگان مجلس یازدهم به منظور رسیدگی به طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی و ساماندهی پیام رسانهای اجتماعی براساس اصل هشتاد و پنجم قانون اساسی در دستور کار جلسه علنی امروز مجلس قرار دارد.
اگرچه هنوز جزئیات دقیقی از نحوه و کیفیت این طرح موجود نیست اما می‌توان حدس زد این طرح در ادامه همان یکدست سازی ارکان حاکمیتی و در مرحله یا بعد رسانهای است.
موضوع فضای مجازی و گسترش روزافزون آن در جهان و بویژه در کشورمان به دلیل تک صدایی و تک جناحی رسانه ملی از اهمیت خاصی برخوردار است.
اگرچه تاکیدات غالب مسئولان، مدیران، نمایندگان و… بر ترویج و گسترش فضای مجازی است اما آنچه نمایندگان دنبال آن هستند ترویج و گسترش تک صدایی است که با کارکرد فضای مجازی و شبکه جهانی اینترنت نمی‌خواند.
گذشته از آنکه اشتغال و درآمدزایی بسیاری از خانواده‌ها در طی سال‌های اخیر همسو با تحولات جهانی کسب و کارها به جای شیوه‌های سنتی سر از شبکه‌های اجتماعی درآورده است، طرح ساماندهی فضای مجازی هم درصدد کور کردن معیشت و هم ویران کردن پناهگاه‌های اجتماعی بسیاری از کاربران است.
در کشور ما به دلیل عدم توسعه نهادهای اجتماعی مطالبه گر و همچنین یک جانبه گرایی رسانه ملی در جهت منافع یک جناح یا فرقه خاص، فضای مجازی از رشد چشمگیری برخوردار شده است بطوری که کشور ما هم از حیث وجود دامنه سایت‌ها و هم از حیث حضور کاربران این فضا در رتبه‌های بالا و هم ردیف کشورهای توسعه یافته علی‌رغم توسعه نیافتگی زیرساخت‌های ارتباطاتی قرار گرفته است.
بسیاری از کاربران فضای مجازی در ایران به دلیل نبود توازن در میزان دسترسی به امکانات رسانه‌های حاکمیتی برای بیان خواسته‌ها و نظرات خود به نوعی به شبکه‌های اجتماعی پناهنده شده‌اند تا شاید بتوانند صدای خود را به گوش دیگران برسانند.
برای اثبات این ادعا می‌توان به آمار پایین مخاطبان صدا و سیما و رشد روزافزون تولیدات غیرسازمانی اشاره کرد که حضور بالای مخاطبان در شبکه‌های مجازی میل و رغبت تولیدکنندگان را بالا برده است.
نمایندگان مجلس انقلابی به این پرسش پاسخ دهند که آیا واقعا ریشه کنی و قطع درسترسی یا درحالت خوشبینانه محدودسازی فضای مجازی تنها راه و اقدام انقلابی برای کاهش آسیب‌های فضای مجازی است؟
آیا بهتر نیست که نمایندگان مجلس به جای برخوردها قهری و سلبی با فضای مجازی درصدد ریشه یابی و تحلیل این موضوع باشند که چرا در ابتدای ورود یک شبکه اجتماعی پرطرفدار این شبکه توانست به تنهایی ۶۵ درصد از پهنای باند اینترنت کشور را به خود اختصاص دهد اما صدا و سیما با آن همه بودجه و درآمدهای گزاف در جلب مخاطب ضعیف عمل کرده است؟
جواب این پرسش و دیگر ابهامات از این دست فقط در این نکته نهفته است که مخاطبان فضای امن بیان مطالبات خود را به دور از هرگونه ترس از برچسب زنی و وحشت از فضای امنیتی را در جای دیگر و آن هم در فضای مجازی یافته‌اند درحالی که فضای حقیقی ما ملجا و ماوا آنها نبوده است.
نمایندگان مجلس هشیار باشند که مطالبه گری جزو ویژگی‌های بشری است که فقط محل بیان آن متفاوت است پیش از آنکه مطالبات سر از مکان‌های دیگر برآورد طرح ساماندهی فضای مجازی را سامان دهید.
