رصد خبر | صادق زیبا کلام استاد دانشگاه در یادداشتی که روزنامه آرمان ملی در روز شنبه ۱۸ دی منتشر کرده، نقش روسیه را در به ثمر رسیدن مذاکرات وین پررنگ می بیند.
در یادداشت زیباکلام می خوانیم:
به نظر می‌رسد که کفه امیدواری در ارتباط با مذاکرات وین در حال سنگین‌تر شدن از کفه نا امیدی و به بن بست رسیدن است. آنچه مسلم است نقش آقای اولیانوف خیلی پر رنگ‌تر از آن چیزی است که تاکنون تصور می‌شد. بنابراین دلایل مختلف به نظر می‌رسد که روسها اصرار زیادی دارند که این بار توافق صورت بگیرد. اینکه اصرار روسها برای به‌وجود آمدن توافق چه است، قابل بحث است اما یک چیز مسلم است و آن عبارت است از تلاش‌های بی‌وقفه‌ای که روسها دارند نشان می‌دهند که دو طرف مذاکره دست خالی از وین بازنگردند.
این فقط یک حدس گمان بیشتر نیست اما شاید روسها امیدوار هستند که با ایجاد توافق و به راه افتادن فعالیت‌‌های اقتصادی بتوانند به‌خصوص در بخش گاز و انرژی در ایران فعالیت داشته باشند. هرچند همان‌طور که گفته شد این صرفا در حد یک حدس و گمان بوده و چیزی بیشتر نیست.
دلیل دیگر روسها ممکن است آن باشد که اگر توافقی در وین صورت نگیرد در آن صورت اسرائیلی‌ها ممکن است که عملیاتی را علیه سایت‌های هسته‌ای ایران انجام دهند که قطعا از سوی ایران بدون پاسخ نخواهند ماند و موجب درگیری میان ایران و حداقل اسرائیل خواهد شد.
همه می‌دانیم که روسها به شدت به اسرائیل نزدیک هستند و اگر درگیری میان ایران و اسرائیل اتفاق بیفتد چنین وضعیتی برای روسها به هیچ وجه وضعیت جالبی نخواهد بود، چرا که اگر روسها به سمت اسرائیلی‌ها متمایل شوند با ایران مشکل پیدا می‌کنند و اگر هم به سمت ایران متمایل شوند با اسرائیلی‌ها که بسیار با آنها نزدیک هستند، مشکل پیدا می‌کنند. بماند روابط مسالمت‌آمیزی که روسها با کشورهای حوزه خلیج فارس از جمله عربستان پیدا کرده‌اند. بنابراین به نظر نمی‌رسد که روسها از شکست مذاکرات وین استقبالی نمایند. مجموعه این ملاحظات و احتمالا انگیزه‌های دیگر سبب شده که روسها نقش بسیار فعالی را به عنوان یک میانجی بازی کنند.
به علاوه به ایرانی‌ها نیز کم و بیش گفته‌اند که بایستی از مواضع حداکثری خود کوتاه بیایند و تلاش کنند که در وین به مصالحه برسند. مجموعه اینها باعث شده که خوشبینی نسبت به مذاکرات وین افزایش پیدا کرده است.
آخرین نکته‌ای که می‌‌ماند همان مطلب همیشگی در خصوص مذاکرات وین است که اگر توافقی صورت نگیرد صرف نظر از اینکه آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها چه خواهند کرد و چه نخواهند کرد؛ سوال اساسی این است که مسئولان ایران با تحریم‌ها و یک اقتصاد مشکل‌دار چه می‌خواهند بکنند. پرسشی که در نوع خود جای تامل بسیار دارد.
