فریدون مجلسی، دیپلمات پیشین از مواضع سخنگوی طالبان پس از تصرف پنجشیر نتیجه می گیرد که طالبان نمی خواهد بیش از این مردم را علیه خود تحریک کند.
این کارشناس مسائل بین الملل گفت: سخنگوی طالبان بعد از تصرف پنجشیر بلافاصله میگوید برای اینجا حاکمینی از خودشان انتخاب میکنیم یعنی میخواهند مردم را بیش از این تحریک نکنند. الان جای طالبان با جای نیروی مقاومت عوض شده است.
وی اظهار داشت: نیروی مقاومت اتفاقا تا وقتی شهر در دستش بود آسیب پذیر بود الان کوه در اختیارش است قدرت بیشتری دارد. دوم اینکه مقاومتِ چریکی بسیار ارزان است. هزینه مقاومت در مقابل چریک همیشه خیلی بالا است.
مجلسی افزود: الان صورت مسئله با رفتاری که پاکستان کرد و با ترس اهانت آمیزی که پشتونها نسبت به اکثریت غیر پشتون یعنی اکثریت فارسی زبان داشتند تغییر کرده است. دیگر نهضت پنجشیر نهضت چریکی و برای گرفتن حق و حقوق نیست یک نهضت آزادی خواه و استقلال طلب است و به پشتون بعد از این به عنوان نیروی اشغالگر نگاه میکند. نیرویی که غیر از خودش را قبول ندارد دیگران هم او را قبول نخواهند کرد.
این کارشناس مسائل بین الملل اضافه کرد: آقای بایدن از یک سال قبل از رئیس جمهور شدن نظرش را در مورد افغانستان گفته بود که افغانستان به صورت یکپارچه نمیتواند قابل کنترل باشد. پیشنهادی به صورت فدرالی یا جدایی(تجزیه) کرده بود که من اسمش را خراسانی و پشتون گذاشتم. پشتونها میخواهند خود را تحمیل کنند و زبان رسمی کشور را عوض کنند که این یک مسئله فرهنگی بسیار مهم است که سبب جریحه دار شدن احساسات عمیق ایرانیها از این اهانتی که نسبت به بزرگترین محور هویت جامعه شان که زبان فارسی باشد شده است.
مجلسی گفت: طالبان توانایی اداره کشور را ندارند آنها چطور میخواهند حقوق کارمندان را پرداخت کنند؟ کابل الان بسیار متفاوت از کابل بیست سال پیش است درست است که فساد و دزدی هم وجود دارد اما همان دزدان هم داخل خود افغانستان سرمایهگذاری کردند. طالبان نمیتوانند مملکت را اداره کنند مگر با زور که مانند دفعه قبل دولت افغانی تندرو تشکیل دادند. در برابر دولت اشغالگر تندرو ایستادگی میشود. خواهیم دید که مناطق کوهستانی، بلخ و پنجشیر که بنده اسم آن را شبه جزیره بدخشان گذاشتم غیر قابل دستیابی برای طالبان خواهند بود. به همین دلیل آن را پردهای از نمایش میبینم که پرده بعدی باید بیاید و تضعیف را جمع و جور کند و وضعیتی را به وجود آورد که امکان بهرهبرداری از منابع بسیار مهم و استراتژیک افغانستان امکان پذیر شود و کشورهای دیگر چشم طمع به افغانستان نداشته باشند.
منبع: آفتاب یزد