کوروش احمدی تاخیر در احیای برجام را خسارت زاد می داند و می گوید همه کسانی که نامشان درفهرست گزینه های وزارت خارجه است نظر مثبتی نسبت به برجام ندارند.
در یادداشت این دپپلمات پیشین که با عنوان ” تعلیق مذاکرات در مورد برجام ” در روزنامه شرق منتشر شده، می خوانیم:
در روند جدی برای نهایی‌کردن برجام از ابتدا تا انتها، هیچ‌یک از مقامات اصولگرا مشارکت نداشتند و به گفته آقای صالحی دبیرخانه شورای امنیت ملی وقت نظر مثبتی در این مورد نداشت.
اکنون تمام کسانی (به‌استثنای آقای عراقچی) که نامشان در شایعات به عنوان وزیر خارجه دولت رئیسی مطرح است، نظر مثبتی درباره برجام ندارند. اینکه نهایتا چه کسی وزیر خارجه خواهد شد و اینکه آیا پرونده برجام همچنان در وزارت خارجه باقی خواهد ماند یا به شورای امنیت ملی بازخواهد گشت، از نخستین نشانه‌هایی خواهد بود که میزان بخت برجام برای احیاشدن را مشخص خواهد کرد.
با این تفاصیل، اگرچه تا کنون تصمیم درباره برجام معمولا بالاتر از سطح دولت گرفته شده، اما با شروع کار دولت جدید هم جو سیاسی در حکومت دگرگون می‌شود و هم ترکیب شورای امنیت ملی. به عبارت دیگر، اگرچه تکلیف تصمیم‌گیری نهایی درمورد برجام روشن است، اما روند تصمیم‌سازی که به تصمیم‌گیری نهایی می‌انجامد، تا حدودی تحت تأثیر جو سیاسی و ترکیب شورای امنیت ملی جدید خواهد بود.
در دوره جدید با توجه به ترکیب کابینه، ممکن است ترکیب این شورا قویا به سمت مخالفان برجام میل کند و جوی که در این چارچوب شکل خواهد گرفت، معتقد بر ایستادگی بر مواضع حداکثری باشد. البته نقش و نظر آقای رئیسی در این مورد بسیار مؤثر خواهد بود.
ایشان اگرچه برجام را غیر مهم دانسته و مثلا از ضرورت تشکیل جلسه برای رفع مشکلات داخلی به جای جلسه در مورد برجام سخن گفته است، اما در مناظره‌های ریاست‌جمهوری اخیر با شرایطی برجام را تأیید کرد و از جمله به شرط رعایت بندهای ۹ گانه رهبری، خود را به برجام پایبند خواند.
تردید نیست که اجرای برجام طی دو سال و امید به احیای آن طی شش ماه گذشته نقش مؤثری در شرایط اقتصادی- اجتماعی کشور داشته و احیای برجام و کاهش تنش در سیاست خارجی را می‌توان یکی از پیش‌شرط‌های رفع بسیاری از مشکلات داخلی دانست.
صادرات نفت ایران که در دوره تحریم به‌شدت کاهش یافته و مطابق زمان‌بندی دولت اوباما قرار بود تا اواسط ۹۳ به صفر برسد، یک سال بعد از اجرای برجام به دو میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه رسید. این اتفاق کم‌اهمیتی نبود.
همچنین مهم بود که بعد از اجرای برجام تولید ناخالص داخلی در سال ۹۵ به نزدیک ۱۴ درصد و در سال۹۶ به نزدیک چهار درصد رسید. درحالی‌که تولید ناخالص داخلی در سال۹۱ نزدیک به منفی هشت درصد بود و بعد از خروج ترامپ از برجام به منفی شش سقوط کرد.
سایر شاخص‌های کلان اقتصادی نیز گویای نقش برجام بوده است. در شرایطی که یک روز تأخیر در احیای برجام برای کشور خسارت‌زا است، مهم است که دوستان اصولگرا تنها به انتقاد از برجام و کلی‌گویی بسنده نکنند، بلکه وارد جزئیات هم بشوند و راه‌حل مشخص هم ارائه کنند.
