به گفته کارشناسان، مسائل فنی، محدودیت عرضه آمریکا و کنترل حداقلی اتحادیه اروپا بر واردات، این تعهد را غیرعملی می‌کند.
اتحادیه اروپا با وعده خرید ۷۵۰ میلیارد دلار نفت و گاز از آمریکا تا پایان دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ، به سختی از یک جنگ تجاری تمام عیار با او اجتناب کرده است. اما تحقق این وعده تقریباً غیرممکن خواهد بود.
بروکسل تاکنون جزئیات اندکی در مورد نحوه انجام این خریدها ارائه داده است. با این حال، عرضه محدود آمریکا، موانع فنی و اختیارات ضعیف اتحادیه اروپا بر قراردادهای واردات، به معنای آن است که دستیابی به این هدف، صرف نظر از جزئیات، بسیار دشوار خواهد بود.
لورا پیج، تحلیلگر ارشد شرکت کالایی “کپلر” و کارشناس گاز، گفت این رقم اعلام شده “کاملاً غیرواقعی” است: “این ارقام فراتر از حد خیال است.”
اتحادیه اروپا به دنبال قطع عرضه مرتبط با تهاجم تمام عیار مسکو به اوکراین در سال ۲۰۲۲، خرید گاز طبیعی مایع (LNG) از آمریکا را به طور فزاینده‌ای افزایش داده است. در همین حال، ترامپ همواره افزایش فروش انرژی را به عنوان یک خواسته کلیدی برای کاهش تنش‌های تجاری با این بلوک مطرح کرده است.
اورزولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا، روز یکشنبه گفت: “خرید محصولات انرژی آمریکا، منابع عرضه ما را متنوع می‌کند و به امنیت انرژی اروپا کمک می‌کند.” وی خاطرنشان کرد که این اقدام همچنین به تلاش مستمر بلوک برای “جایگزینی گاز و نفت روسیه با خریدهای عمده LNG، نفت و سوخت هسته‌ای آمریکا” کمک خواهد کرد.
ماروش شفچوویچ، رئیس تجارت اتحادیه اروپا نیز روز دوشنبه تأکید کرد: “ما آماده انجام این خریدها هستیم. ما معتقدیم این ارقام قابل دستیابی هستند.”
مشکل اینجاست که همه متقاعد نشده‌اند که این ارقام با هم جور درمی‌آیند.
پیج گفت اتحادیه اروپا سال گذشته ۳۷۵ میلیارد یورو برای واردات انرژی هزینه کرد که شامل ۷۶ میلیارد یورو از آمریکا می‌شد. این بدان معناست که این بلوک اساساً باید واردات خود از آمریکا را در طول سه سال آینده سه برابر کند – و در این فرآیند از سایر تأمین‌کنندگان مانند نروژ که گاز ارزان‌تر را از طریق خط لوله عرضه می‌کند، صرف‌نظر کند.
حذف انرژی روسیه نیز تفاوت چندانی ایجاد نمی‌کند: این بلوک سال گذشته فقط ۲۳ میلیارد یورو برای واردات نفت، گاز و هسته‌ای از مسکو هزینه کرد.
پیج در عین حال توضیح داد که آمریکا سال گذشته تنها ۱۶۶ میلیارد دلار نفت و گاز به خارج صادر کرد، به این معنی که باید تمام صادرات خود را به اتحادیه اروپا منحرف کند – و حتی بیش از آن. او گفت این “هرگز اتفاق نخواهد افتاد”، به ویژه که صادرات LNG آمریکا به یک مقصد واحد وابسته نیست و معمولاً به بالاترین پیشنهاددهنده در سراسر جهان می‌رود.
این تنها مشکل فنی نیست. به گفته همایون فلکشاهی، رئیس تحلیل نفت خام در کپلر، اتحادیه اروپا در حال حاضر ۱۲ درصد از نفت و سوخت خود را از آمریکا خریداری می‌کند. با توجه به اینکه پالایشگاه‌های اتحادیه اروپا فقط می‌توانند سهم محدودی از ترکیب خاص نفت آمریکا را پردازش کنند، این رقم می‌تواند حداکثر به ۱۴ درصد افزایش یابد. او گفت: “این واقعاً یک خیال است.”
یک مقام ارشد کمیسیون نیز اعلام کرد که این توافق منوط به شرایط خاصی مانند وجود زیرساخت کافی LNG در اروپا و “ظرفیت کشتیرانی در سمت آمریکا” خواهد بود.
اما این مقام که برای صحبت آزادانه در مورد قرارداد ناشناس ماند، اصرار کرد که ارقام “از هوا گرفته نشده” است: “این بر اساس تحلیل نیازهای ما است.”
چالش دیگر این است که بروکسل چگونه این خریدها را تسهیل خواهد کرد، زیرا خود هیچ نقشی در خرید محموله‌ها ندارد.
مقام کمیسیون گفت این هدف “چیزی نیست که اتحادیه اروپا به عنوان یک مرجع عمومی بتواند تضمینش کند”، بلکه “چیزی است که بر اساس قصد شرکت‌های خصوصی استوار است.” و تاکنون، شرکت‌ها منطق اقتصادی در آن نمی‌بینند.
یک متخصص گاز در یک شرکت معاملاتی انرژی برجسته گفت: “اتحادیه اروپا یک شرکت نیست. آیا آنها شرکت‌های اتحادیه اروپا را مجبور به خرید گاز و نفت از آمریکا می‌کنند؟”
“اگر پشت این [موضوع] منطق تجاری وجود داشته باشد، شرکت‌ها این کار را انجام خواهند داد – در غیر این صورت [این] آشکارا فقط حرف پوچ است.”
آن-سوفی کوربو، محقق ارشد و کارشناس گاز در مرکز سیاست انرژی جهانی، گفت آنچه نامشخص باقی می‌ماند این است که چرا کمیسیون با وجود آگاهی از چالش‌های پیش رو، متعهد به چنین ارقام بالایی شده است.
او با اشاره به تهدید ترامپ مبنی بر اعمال تعرفه یکسان ۳۰ درصدی، گفت با توجه به شرایط فعلی، به نظر می‌رسد “اتحادیه اروپا آماده بود روی هر رقمی توافق کند تا از [اعمال] ۳۰ درصد [تعرفه] اجتناب نماید.”
پولیتیکو
