رصد خبر | بلاتکلیفی افزایش حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی و حواله دادن آن به بخش های مختلف دولت همچنان سوژه انتقادی علیه دولت رئیسی است. در یک یاداشت، یکی از کارگران می گوید رئیسی فقط مصوبات را ابلاغ می کند و ابطال را به سکوت حواله می دهد.
روزنامه جمهوری اسلامی در یادداشتی به قلم غلامرضا بنی اسدی در روز چهارشنبه ۲۶ مرداد نوشت:
“رئیسی با بیان اینکه همه بر یک کشتی سوار هستیم و ناکامی هر کدام از ما به پای نظام جمهوری اسلامی نوشته می‌شود، گفت: بنده به سهم خود در دولت هر قانونی را که در مجلس تصویب می‌شود، بدون معطلی برای اجرا ابلاغ می‌کنم و باور دارم حتی اگر قانونی از نظر ما نقص یا ضعفی دارد، نباید در اجرا با تاخیر مواجه شود، بلکه باید تلاش کرد در حین اجرا اشکالات آن در خود مجلس برطرف شود.”
این متن را یکی از روزنامه نگاران قدیمی برایم می‌فرستد. او که ید طولایی در ویراسته کردن سخن و نوشته دارد و نسبت به برجا گزینی کلمات حساس است، می‌پرسد با توجه به صادق‌الوعد بودن جناب رئیس جمهور، ماجرای ابطال مصوبه دولت در باره حقوق و مستمری بازنشستگان تامین اجتماعی را چطور باید بخوانیم؟ او می‌خواست بداند آیا جناب رئیس‌جمهور فقط به ابلاغ مصوبات حساس هستند یا نسبت به ابطال‌های مجلس بر مصوبات دولت هم همین قدر حساسیت دارند.
البته هم او و هم من و هم جماعت باز نشسته و کارگران شاغل فکر می‌کنیم آقای رئیس‌جمهور نسبت به یک روی سکه قانون حساسند و روی دیگرش را اصلا نمی‌بینند. اگر دو روی سکه را به رسمیت می‌شناختند باید نسبت به “ابطال مصوبات هیئت دولت” توسط مجلس محترم هم همین جدیت و به لحظه بودن را رعایت می‌کردند. اما چنین نیست. دلیلش هم همین ابطال مصوبه دولت در باره افزایش ۱۰ در صدی حقوق باز نشستگان و حق مسکن کارگران شاغل است که با گذشت قریب به یک ماه از آن همچنان بی‌سرانجام مانده است.
قصه بازنشستگان در گردنه هیئت امنا است اما حکایت حق مسکن کارگران در پیچ سکوت گیر کرده است. یعنی در ماه مرداد ما یک حقوق غیر قانونی گرفته‌ایم. چون مصوبه دولت ابطال شده و مصوبه جدید هم اعلام نشده اما حقوق‌‌ها ناظر به همان مصوبه باطل شده است. خدا از ما بازنشستگان و کارگران بگذرد که حقوق غیر قانونی گرفته‌ایم! خب غیر قانونی هم که می‌تواند در نظام اسلامی با “شبهه شرعی” مواجه باشد چون از قلمِ فقهای عظام خوانده‌ایم که “به طور کلی رعایت قوانین و مقررات لازم و تخلف از آن جایز نیست.” البته ما بی‌تقصیریم. دولت محترم چنین کرده است!
بگذریم، همین دو مورد کافی است تا باور کنیم جناب رئیس‌جمهور “فقط” نسبت به ابلاغ مصوبات حساسند و ابطال را بدون حساسیت به گردنه‌‌ها و پیچ‌های سکوت احاله می‌دهند. به هر حال شاید پرواز با یک بال میسر شده باشد و ما از شناخت مرغانی چنین غافل مانده باشیم. بازنشستگی است و کارگری و دست خالی و هزار درد بی‌درمان. چه می‌شود کرد!!!
