سایت خبری پولیتیکو در تحلیلی به قلم جان کامپنر، عملکرد فردریش مرتس صدراعظم جدید آلمان را ارزیابی کرده است. طبق نظر تحلیلگر این سایت، مرتس هنوز کارنامه پررنگی در سیاست خارجی نداشته است.
رصدخبر | جهان ؛ فریدریش مرِتس، صدراعظم تازه‌نفس آلمان، از نخستین دیدار خود با دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، بی‌حاشیه و حتی موفق بیرون آمد. او برخلاف برخی رهبران اروپایی، دست به نمایش‌های نمادین نزد و هدیه‌ای ساده اما معنادار به ترامپ داد: نسخه‌ای قاب‌شده از گواهی تولد پدربزرگ او در آلمان.
این سفر، نخستین آزمون بزرگ مرِتس در عرصه سیاست خارجی بود؛ سفری که شاید دستاورد ملموسی نداشت، اما جایگاه او را تا حدی تثبیت کرد. مرِتس تنها یک ماه است که در مقام صدراعظم قرار گرفته و در همین مدت، با چهره‌های کلیدی اروپا دیدار و تلاش کرده است روابط آلمان با فرانسه، بریتانیا، لهستان و کشورهای شمال اروپا را ترمیم یا تقویت کند.
اما او هنوز وعده‌های کلیدی‌اش را محقق نکرده؛ از جمله ارسال موشک‌های دوربرد «تائوروس» به اوکراین. در موضوع اوکراین، مرِتس بیشتر بر سیاست ابهام استراتژیک تکیه دارد، مشابه آنچه فرانسه دنبال می‌کند.
در مواجهه با دو بحران اصلی جهانی — جنگ در اوکراین و غزه — نقش آلمان (و به‌طور کلی اروپا) فرعی و کم‌اثر بوده است. مرِتس، مکرون و استارمر همگی به نوعی در انتظار مسیر و تصمیم‌گیری‌های واشنگتن‌اند؛ پایتختی که هنوز رویکردی دوپهلو نسبت به کرملین دارد.
مرِتس البته در شعار از «تغییر فرهنگی در سیاست خارجی و امنیتی» سخن می‌گوید و خواهان تبدیل آلمان به یک «قدرت میانی فعال» است. وزیر خارجه‌اش، یوهان وادپول، از هدف جاه‌طلبانهٔ اختصاص ۵ درصد از تولید ناخالص داخلی به بودجه نظامی گفته؛ هرچند هنوز جزئیات و امکان تحقق آن مبهم است.
در حوزه خاورمیانه، سیاست آلمان همچنان درگیر محدودیت‌های تاریخی است. دولت مرِتس، همانند دولت شولتس، از انتقاد علنی به عملکرد نظامی اسرائیل در غزه پرهیز می‌کند، حتی با وجود کاهش حمایت افکار عمومی در داخل آلمان.
در حالی‌که فرانسه، بریتانیا و کانادا در برابر اسرائیل موضعی روشن‌تر اتخاذ کرده‌اند، مرِتس همچنان با احتیاط حرکت می‌کند. انتقادهای اخیر او از بنیامین نتانیاهو نیز همراه با ادامه صادرات سلاح به اسرائیل بوده است. آلمان پس از آمریکا، دومین تأمین‌کننده تسلیحات برای اسرائیل است.
نشست ناتو در لاهه، آزمون بعدی مرِتس خواهد بود؛ نشستی که به‌نظر می‌رسد بیشتر به یک مراسم دلجویی از ترامپ شبیه باشد تا محلی برای بحث‌های سخت و تصمیم‌های دشوار.
مرِتس هنوز کارنامه پررنگی در سیاست خارجی ندارد، اما نشانه‌هایی از بازسازی نقش آلمان در حال بروز است. سرعت و سرسختی او ممکن است در آینده، به نتیجه منجر شود — اگر مسیرش با برنامه‌ای روشن و جسورانه ادامه یابد.
